Lisowczyce (biał. Лісоўчыцы, Lisouczycy; ros. Лисовчицы, Lisowczicy) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie kamienieckim, w sielsowiecie Wojska.

Lisowczyce
Лісоўчыцы
Лисовчицы
Państwo

 Białoruś

Obwód

 brzeski

Rejon

kamieniecki

Sielsowiet

Wojska

Populacja
• liczba ludności


46
(2019)

Kod pocztowy

225066

Położenie na mapie rejonu kamienieckiego
Mapa konturowa rejonu kamienieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Lisowczyce”
Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Lisowczyce”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko lewej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Lisowczyce”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Lisowczyce”
Ziemia52°26′57″N 23°35′57″E/52,449167 23,599167

Obecnie w skład miejscowości wchodzą także dawna wieś Rusiły (biał. Русілы, Rusiły) i kolonia Gierszony (biał. Гершоны, Hierszony).

Historia

edytuj

W XIX i w początkach XX w. położone były w Rosji, w guberni grodzieńskiej, w powiecie brzeskim, w gminie Wojska.

W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie brzeskim. Przynależność gminna zmieniała się: początkowo miejscowości[a] leżały w gminie Wojska[1], od 18 kwietnia 1928 do 1 kwietnia 1932 w gminie Ratajczyce[2] i od 1 kwietnia 1932 w gminie Wierzchowice[3]. Demografia w 1921 przedstawiała się następująco[1]:

Liczba
mieszkańców
Budynki Narodowość Wyznanie
Polacy Białorusini rzymskokatolickie prawosławne
wieś i folwark Lisowczyce 17 3 17 17
kolonia Gierszony 88 14 88 88
wieś Rusiły 266 44 150 116 4 262

W Rzeczypospolitej powstało ponadto osiedle wojskowe Lisowczyce[4].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

  1. Lisowczyce, Rusiły i Gierszony zawsze należały do tej samej gminy.

Przypisy

edytuj
  1. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.
  2. Dz.U. z 1928 r. nr 46, poz. 452.
  3. Dz.U. z 1932 r. nr 17, poz. 108.
  4. Mapa WIG Wysokie Litewskie. [dostęp 2023-03-29]. (pol.).

Bibliografia

edytuj