Lockheed C-141 Starlifter
C-141 Starlifter – wojskowy samolot transportowy wytwórni Lockheed. W latach 1965-1968 wyprodukowano 285 egzemplarzy, 284 dla USAF (dla zastąpienia Douglas C-124 Globemaster II) i jeden dla NASA. Między 1977 i 1982 270 samolotów zmodernizowano do wersji B, wydłużając ich kadłub o 7,11 m. W latach 90. 63 sztuki zmodernizowano do wersji C z nową awioniką. Samoloty służyły przez około 40 lat, ostatni został wycofany 5 maja 2006.
| ||
 C-141B Starlifter w locie | ||
| Dane podstawowe | ||
| Państwo |  Stany Zjednoczone
| |
| Producent | Lockheed Corporation | |
| Typ | transportowy | |
| Załoga | 5-6 | |
| Historia | ||
| Data oblotu | 17 grudnia 1963 | |
| Lata produkcji | 1965-1968 | |
| Liczba egzemplarzy | 285 | |
| Liczba wypadków • w tym katastrof |
19 | |
| Dane techniczne | ||
| Napęd | 4 × silnik turbowentylatorowy Pratt & Whitney TF33-P-7 | |
| Ciąg | 90,1 kN | |
| Wymiary | ||
| Rozpiętość | 48,8 m | |
| Długość | 51,3 m | |
| Wysokość | 12 m | |
| Powierzchnia nośna | 300 m² | |
| Osiągi | ||
| Prędkość maks. | 912 km/h | |
| Dane operacyjne | ||
| Przestrzeń ładunkowa | ||
| 13 palet 463L, 28 900 kg | ||
| Użytkownicy | ||
| United States Air Force - 284, NASA - 1 C-141A | ||
