Lokalna kwantowa teoria pola

Lokalna kwantowa teoria pola, algebraiczna kwantowa teoria pola – sformułowanie kwantowej teorii pola, w którym podstawowymi obiektami są *-algebry stowarzyszone z otwartymi podzbiorami czasoprzestrzeni spełniającymi pewne własności. Pierwotna wersja tej teorii obowiązująca jedynie w płaskiej przestrzeni została przedstawiona przez Haaga i Kastlera w 1964 roku. Obecnie podejście to stosuje się do dowolnej globalnie hiperbolicznej rozmaitości pseudoriemannowskiej.

Definicja

edytuj

Współcześnie lokalną (kowariantną) kwantową teorię pola deinuje się wykorzystując język teorii kategorii. Kluczową rolę odgrywają kategorie   oraz   Kategoria   składa się z klasy obiektów   do której należą wszystkie globalnie hiperboliczne, zorientowane, czasowo zorientowane pseudoriemannowskie czasoprzestrzenie   Dla dowolnych dwóch obiektów   oraz   klasa morfizmów   składa się z izometrycznych zanurzeń   która spełnia ponadto następujące warunki:

  1. dowolna krzywa kauzalna w   której końce są obrazami punktów z   względem morfizmu   jest obrazem pewnej krzywej kauzalnej w  
  2.   zachowuje orientację i orientację czasową.

Klasą obiektów   są unitalne *-algebry, natomiast morfizmami w tej kategorii są wierne *-homomorfimzy zachowujące identyczność.

Lokalną (kowariantną) kwantową teorią pola nazywamy funktor kowariantny   pomiędzy kategoriami   oraz   Warunek kowariantności oznacza, że dla dowolnych morfizmów   oraz   zachodzą następujące równości:     gdzie   oznacza  

Lokalna (kowariantna) kwantowa teoria pola określona przez funktor   nazywana jest przyczynową wtedy i tylko wtedy, gdy dla dowolnych morfizmów   takich, że   oraz   są przyczynowo rozdzielone zachodzi:

 

gdzie  

Lokalna (kowariantna) teoria pola określona przez funktor   spełnia aksjomat ewolucji wtedy i tylko wtedy, gdy   dla dowolnego   takiego, że   zawiera powierzchnię Cauchy’ego dla  

Zastosowania

edytuj

Lokalna kwantowa teoria pola jest uniwersalnym językiem, który pozwala na precyzyjny opis efektów kwantowych zachodzących w płaskiej lub zakrzywionej czasoprzestrzeni. Najbardziej znaną klasą modeli, dających się sformułować w tym języku są tzw. swobodne kwantowe teorie pola. Podejście to stosuje się również do oddziałujących kwantowych teorii pola, jednak, jak dotąd, są one zdefiniowane jedynie formalnie. Jest ono szczególnie użyteczne w przypadku kwantowej teorii pola w zakrzywionej czasoprzestrzeni.

Bibliografia

edytuj
  • Haag, Kastler. An algebraic approach to quantum field theory. „Journal of Mathematical Physics”. 5, s. 848–861, 1964. 
  • Brunetti, Fredenhagen, Verch. The generally covariant locality principle – A new paradigm for local quantum field theory. „Communications in mathematical physics”. 237 (1), s. 31–68, 2003. 
  • Haag: Local quantum physics. Wyd. 2nd. Berlin: Springer-Verlag, 1992.