Lucien Fugère
Lucien Fugère (ur. 22 lipca 1848 w Paryżu, zm. 15 stycznia 1935 tamże[1][2][3]) – francuski śpiewak operowy, bas-baryton.
 Lucien Fugère w roli Falstaffa, 1894 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
| |
| |
Życiorys edytuj
Początkowo zamierzał zostać rzeźbiarzem[3]. Studiował w Konserwatorium Paryskim, gdzie jego nauczycielami byli Raguneau i Batiste[2]. Jako śpiewak debiutował w 1870 roku w kawiarni Bataclan[1][2][3]. W 1874 roku otrzymał angaż do zespołu Théâtre des Bouffes-Parisiens, kierowanego przez Jacques’a Offenbacha[1][2]. W latach 1877–1910 śpiewał w paryskiej Opéra-Comique[1][2][3]. Kreował tam m.in. role Papagena w Czarodziejskim flecie, Figara w Weselu Figara, Bartola w Cyruliku sewilskim, Falstaffa w Falstaffie, Schaunarda w Cyganerii[1][2]. Brał udział w prapremierowych wystawieniach oper Le roi malgré lui Chabriera (1887), La Basoche Messagera (1890), Phryné Saint-Saënsa (1893), Cendrillona Masseneta (1899) i Louise Charpentiera (1900)[2][3]. W 1897 roku wystąpił w Covent Garden Theatre w Londynie[2][3]. W latach 1910–1919 był członkiem zespołu Théâtre de la Gaîté-Lyrique[2], następnie wrócił do Opéra-Comique, gdzie w 1920 roku świętował 50-lecie swojej działalności scenicznej[1][2] przedstawieniem Służąca panią Pergolesiego[1]. Po raz ostatni wystąpił w 1928 roku[2].
W 1898 roku został odznaczony Legią Honorową[1]. Zachowały się nagrania fonograficzne jego głosu, zarejestrowane w 1902 roku[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 171. ISBN 83-224-0344-5.
- ↑ a b c d e f g h i j k Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1196. ISBN 0-02-865527-3.
- ↑ a b c d e f g The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 172. ISBN 978-0-19-533765-5.