Ludwik Gąsiorowski
Ludwik Hiacynt Gąsiorowski (ur. 16 sierpnia 1807 lub 25 sierpnia 1808[1] w Rudzie, zm. 9 grudnia 1863 w Poznaniu) – polski lekarz, działacz społeczny i filantrop, członek zarządu PTPN.
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
lekarz |
Życiorys
edytujUkończył poznańskie gimnazjum św. Marii Magdaleny. W trakcie studiów medycznych we Wrocławiu uczestniczył w powstaniu listopadowym. Po zamieszkaniu w 1836 roku w Poznaniu rozpoczął współpracę z doktorem Karolem Marcinkowskim. Zajmował się działalnością medyczną, dydaktyczną i społeczną skierowaną do ubogich. Więziony za udział w przygotowaniach powstańczych w 1846. Podczas Wiosny Ludów pracował jako lekarz szpitali powstańczych. W latach 1839–1855 opracował i wydał Zbiór wiadomości do historii sztuki lekarskiej w Polsce od czasów najdawniejszych aż do czasów najnowszych[2][3][4] przez co uznawany jest za ojca polskiej historii medycyny. Po śmierci pochowany na cmentarzu świętomarcińskim, obecnie spoczywa na cmentarzu Zasłużonych Wielkopolan.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Z ksiąg obywatelstwa (s. 205). Kronika Miasta Poznania 9-10/1923. [dostęp 2012-07-08]. (pol.).
- ↑ Ludwik Gąsiorowski, Zbiór wiadomości do historyi sztuki lekarskiej w Polsce od czasów najdawniejszych aż do najnowszych. T. 1 [online], polona.pl [dostęp 2021-02-12].
- ↑ Ludwik Gąsiorowski, Zbiór wiadomości do historyi sztuki lekarskiej w Polsce od czasów najdawniejszych aż do najnowszych. T. 2 [online], polona.pl [dostęp 2021-02-12].
- ↑ Ludwik Gąsiorowski, Zbiór wiadomości do historyi sztuki lekarskiej w Polsce od czasów najdawniejszych aż do najnowszych. T. 4 [online], polona.pl [dostęp 2021-02-12].
Bibliografia
edytuj- Marek Rezler: Sylwetki zasłużonych poznaniaków. Biogramy historyczne. W: Wielka Księga Miasta Poznania. Wyd. 1. Poznań: Dom Wydawniczy „Koziołki Poznańskie”, 1994, s. 734-735. ISBN 83-901625-0-4.
Linki zewnętrzne
edytuj- Publikacje Ludwika Gąsiorowskiego dostępne w serwisie Polona