Ludwik Gieryng
Ludwik Gieryng (ur. 6 grudnia 1857[1][2][3] lub 1867[4] w Zduńskiej Woli, zm. 14 kwietnia 1923 w Wilnie) – muzyk kościelny, dyrygent orkiestr i chórów, pedagog, długoletni organista kościoła św. Jana w Wilnie.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Zawód |
Edukacja edytuj
Kształcił się w grze na organach pod kierunkiem Jana Śliwińskiego w Warszawskim Instytucie Muzycznym.[1]
Kariera muzyczna edytuj
Przez pewien czas był dyrygentem orkiestr w wojsku rosyjskim. W latach osiemdziesiątych XIX w. osiadł w Wilnie i działał jako organista i dyrygent chórów kościelnych. Początkowo był związany z kościołem podominikańskim, a następnie (przez 37 lat) z kościołem św. Jana. Prowadzony przez niego chór kościelny cieszył się opinią najlepszego w całym zaborze rosyjskim[1][4][5]. Przez pewien czas był także kierownikiem muzycznym oraz dyrygentem chóru teatru dramatycznego "Lutnia" w Wilnie".[1][4]
Praca pedagogiczna edytuj
Był pierwszym nauczycielem zespołu akademików wileńskich. Uczył śpiewu w szkołach średnich w Wilnie, np. w Gimnazjum im. Joachima Lelewela.[1][2][4]
Twórczość edytuj
Był autorem drobnych utworów kompozytorskich: marszów żałobnych, śpiewów religijnych i świeckich (np. do słów utworów Adama Mickiewicza i Marii Konopnickiej) oraz operetki "Słowiczek".[4]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Gieryng Ludwik, [w:] Leon Tadeusz Błaszczyk, Dyrygenci polscy i obcy w Polsce działający w XIX i XX w., Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1964, s. 82.
- ↑ a b [Ludwik Gieryng : nekrolog], „Dziennik Wileński” (83), Polona, 1923, s. 1 [dostęp 2023-03-24].
- ↑ Ludwik Gieryng [online], Polonika : dziedzictwo za granicą [dostęp 2023-03-24].
- ↑ a b c d e Aleksander Śnieżko, Gieryng Ludwik, [w:] Polski Słownik Biograficzny. T. 7, Firlej Jan - Girdwoyń Kazimierz, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1990, s. 452.
- ↑ A. Ż., Ludwik Gieryng, „"Kurjer Wileński"” (nr 86), Biblioteka Cyfrowa Polona, 17 kwietnia 1925 [dostęp 2023-03-24].