Ludwik Rajewski
Ludwik Rajewski (ur. 16 grudnia 1900 w Łodzi[1], zm. 25 września 1981 w Warszawie) – polski polonista, wykładowca, urzędnik.
| Data i miejsce urodzenia |
16 grudnia 1900 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
25 września 1981 |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
polonista, wykładowca, urzędnik |
| Pracodawca | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Syn Jana i Kunegundy z domu Horoszewicz. W latach 1935–1939 był dyrektorem szkoły ogólnokształcącej, gimnazjum i liceum im. Ludwika Lorentza w Warszawie[1]. Podczas II wojny światowej, 10 maja 1940 został aresztowany przez gestapo i uwięziony na Pawiaku. 22 września 1940 przewieziony do obozu Auschwitz-Birkenau (nr obozowy 4217). Tam pracował w Aufnahmekommando, które było służbą ewidencyjną w obozie, rejestrującą nowo przywiezionych więźniów. 25 października 1944 został wysłany w masowym transporcie Polaków i Rosjan z KL Auschwitz do Sachsenhausen-Oranienburg i ostatnie miesiące spędził w filii obozu Ravensbrück[2].
Po wojnie pełnił funkcję zastępcy, a od listopada 1946 naczelnika wydziału w Zarządzie Muzeów i Ochrony Zabytków Ministerstwa Kultury i Sztuki. W randze inspektora wizytował były obóz Majdanek[3]. Pełniąc stanowisko naczelnika Wydziału Muzeów i Pomników w Ministerstwie Kultury i Sztuki, przedstawił projekt utworzenia Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu i zajmował się jego organizowaniem[4][5]. W latach 1954–1960 pełnił obowiązki sekretarza generalnego Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Zeznawał jako świadek oskarżenia na procesie Rudolfa Hößa.
W 1960 uzyskał na Uniwersytecie Warszawskim tytuł doktora w zakresie literatury polskiej na podstawie pracy pt. Hitlerowskie obozy koncentracyjne w literaturze polskiej[6]. Był starszym wykładowcą, a od 1 czerwca 1968 docentem etatowym Katedry Historii Literatury Polskiej UW[7], organizatorem i dziekanem Wydziału Filologicznego Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Warszawie[1].
Pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 12E-3-12)[8].
Publikacje edytuj
- Ludwik Rajewski, Oświęcim w systemie RSHA, Wydawnictwo Eugeniusza Kuthana, Warszawa 1946,
- Ludwik Rajewski, Witold Władysław Witkowski, Antologia literatury powszechnej. Cz. 2. Literatura wieku XIX, PZWS, Warszawa 1958,
- Ludwik Rajewski, Witold Władysław Witkowski, Antologia literatury powszechnej. Cz. 3. Literatura wieku XIX i XX, PZWS, Warszawa 1958,
- „Zeszyty Oświęcimskie” nr 6 (współautor), Państwowe Muzeum w Oświęcimiu, 1962,
- Ludwik Rajewski (wybór), Za drutami, seria: Antologia pamięci 1939-1945, Książka i Wiedza, Warszawa 1963,
- Ludwik Rajewski, Hitlerowskie obozy koncentracyjne w literaturze polskiej, Warszawa 1969,
- Lesław M. Bartelski, Janina Bogucka-Ordyńcowa, Ludwik Rajewski, Przez lata walki. Zbiór opowiadań, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1970,
- Ludwik Rajewski, Ruch oporu w polskiej literaturze obozowej, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1971.
Odznaczenia edytuj
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (21 lutego 1947)[9]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1959)[10].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Jan Kieniewicz, Cmentarz Bródnowski, Warszawa: Biblioteka Publiczna w Dzielnicy Targówek m st. Warszawy, 2007, s. 107.
- ↑ District Commission for the Investigation of German Crimes in Warsaw, Investigation material [OKBZN, District Commission for the Investigation of German Crimes, Warsaw] on Auschwitz concentration camp, 10 marca 1948 [dostęp 2020-02-13].
- ↑ Pierwsze dni.... majdanek.com.pl. [dostęp 2018-01-28].
- ↑ Początki funkcjonowania Muzeum. auschwitz.org. [dostęp 2018-01-28].
- ↑ Przemysław Bibik: Już w obozie więźniowie mówili...- rozmowa z Kazimierzem Smoleniem. tvn24.pl, 2012-02-08. [dostęp 2018-01-28].
- ↑ Ogólne zestawienia: wykazy doktoratów, docentur i nominacji na profesorów z zakresu polonistyki. „Biuletyn Polonistyczny”. 7/21, s. 24, 1964.
- ↑ Roman Taborski, Katedra Historii Literatury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego „Biuletyn Polonistyczny” 11/33, 1968, s. 81-102.
- ↑ Cmentarium - Spis zmarłych pochowanych na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie [online], cmentarium.sowa.website.pl [dostęp 2020-02-13].
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 63, poz. 459 „za wybitne zasługi na polu organizacji muzeów Martyrologii Polskiej oraz opiekę nad miejscami kaźni”.
- ↑ Wysokie odznaczenia byłych partyzantów. „Dziennik Bałtycki”. Nr 209, s. 1, 2 września 1959.
Bibliografia edytuj
- Ludwik Rajewski. worldcat.org. [dostęp 2018-01-28].