Lutnia (czasopismo)

Lutnia. Miesięcznik. Pismo poświęcone idei śpiewaczej – polskie czasopismo (miesięcznik) śpiewacze ukazujące się w Poznaniu w od czerwca do sierpnia 1939[1].

Lutnia
Częstotliwość

miesięcznik

Państwo

 Polska

Pierwszy numer

czerwiec 1939

Ostatni numer

sierpień 1939

Historia

edytuj

Po upadku Przeglądu Muzycznego (1931) poznańskie środowisko śpiewacze pozbawione było swojego czasopisma. Podejmowano różne próby reaktywowania pisma śpiewaczego, do czego jednak doszło dopiero w czerwcu 1939 z inicjatywy poznańskiego Towarzystwa Śpiewaczego Lutnia, które pozostawało również wydawcą tytułu. Redaktorem naczelnym został Franciszek Sobkowiak. Według zamierzeń komitetu redakcyjnego pismo miało być poświęcone idei śpiewaczej oraz narodowej i miało łączyć wszystkie warstwy społeczne bez różnicy przekonań politycznych. Na łamach zamieszczano informacje z życia zespołów śpiewaczych, artykuły z zakresu twórczości muzycznej oraz historii ruchu śpiewaczego. Publikowano Kronikę chóralną, Kronikę muzyczną, Rady i wskazówki, jak również listy do redakcji. Wydano trzy numery (pierwszy, czerwcowy miał 32 strony, drugi, lipcowy – 24 strony, a trzeci, sierpniowy – 16 stron)[1].

W piśmie publikowali m.in.: Roman Heising, Lucjan Kamieński, Franciszek Łukasiewicz, Janusz Nowak, Franciszek Sobkowiak, Jan Sztaudynger i Marian Weigt[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Stanisław Szajek, Powstanie czasopisma Życie Śpiewacze, w: red. Jan Hellwig, Amatorski zorganizowany ruch śpiewaczy Wielkopolski w latach 1892–1992, Wielkopolski Związek Śpiewaczy, Poznań, 1990, s. 231-232