Młyn w Konstantynowie Łódzkim
Młyn w Konstantynowie Łódzkim – drewniany młyn wodny zbożowy na rzece Łódce wybudowany w ostatnich latach XIX w. lub pierwszych latach XX w., znajdujący się w Konstantynowie Łódzkim[1].
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość |
Konstantynów Łódzki |
| Adres |
ul. Stanisława Moniuszki 54 |
Położenie na mapie Konstantynowa Łódzkiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu pabianickiego  | |
 51°44′32,125″N 19°18′41,468″E/51,742257 19,311519
| |
Historia miejsca
edytujWedług tradycji lokalnej młyn wodny w tej lokalizacji istniał jeszcze przed powstaniem osady fabrycznej Konstantynów, gdy tereny w pobliżu ujścia Łódki do Neru należały do wsi Żabice Wielkie.[1] W okresie tworzenia osady fabrycznej Konstantynów utworzony został w niej cech młynarzy (1822).[2] Według opisu miasta z 1860 r., istniały w Konstantynowie dwa młyny wodne na Łódce (drugi z nich w okolicach dzisiejszej ulicy Krótkiej). Ten stan utrzymywał się do pierwszych lat międzywojennych. W okresie międzywojennym w Konstantynowie istniały również dwa młyny parowe, których budynki zostały przerobione na tkalnie mechaniczne oraz dwa młyny wiatrowe (wyłączone z użytkowania przez wybuchem II wojny światowej)[1][3].
Obecny młyn
edytujObecnie istniejący młyn został wybudowany na w końcu XIX lub początku XX w.[1][4] Początkowo był to budynek jednopiętrowy, na rzucie prostokąta, z dachem dwuspadowym krytym papą. Przed 1914 r. dobudowano drugie piętro. W latach 30. podmurowano ściany parteru. W okresie II wojny światowej był czynny i pracował pod zarządem niemieckim. Młyn jest wyposażony w parterową turbinownię. Początkowo był napędzany turbiną wodną, a następnie silnikiem na koks-gaz ssany. W latach 30. zainstalowano silnik elektryczny. Od 1947 r. był już wyłącznie młynem elektrycznym i przechodził kolejne zmiany wyposażenia wewnętrznego (walców i urządzeń czyszczących). Pracował na potrzeby miejscowych piekarń i rolników. W okresie PRL został upaństwowiony. W latach 70. był czynny i pozostawał poz zarządem Gminnej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska" w Kazimierzu nad Nerem.[1] Obecnie nieczynny.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Konstantynów Łódzki. Młyn wodny zbożowy, [w:] Krzysztof Baranowski, Katalog zabytków budownictwa przemysłowego w Polsce. T. IV, Województwo łódzkie. Z. 8, Powiaty Brzeziny i Łódź, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk: Zakład Narodowy im. Ossolińskich ; Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1974, s. 48-49.
- ↑ Zarys historyczny [online], Gmina Konstantynów Łódzki [dostęp 2024-07-01].
- ↑ Józef Piekarski, Konstantynów od założenia do wybuchu II wojny światowej [online], 43bis, 7 października 2021 [dostęp 2024-07-01].
- ↑ Młyn wodny [online], Powiat Pabianicki, 24 sierpnia 2015 [dostęp 2024-07-01].
Linki zewnętrzne
edytuj- Młyn wodny [w:] Powiat Pabianicki [online] [dostęp 2024-07-01]