Mały Batyżowiecki Stawek

Mały Batyżowiecki Stawek
Malé Batizovské pliesko
	; Mały Batyżowiecki Stawek i masyw Gerlacha
	Położenie
Państwo	Słowacja
Region	Dolina Batyżowiecka, Tatry
Wysokość lustra	1920 m n.p.m.
	Położenie na mapie Karpat Mały Batyżowiecki Stawek
	Położenie na mapie Tatr Mały Batyżowiecki Stawek
	49°09′03″N 20°07′37″E/49,150833 20,126944
	Multimedia w Wikimedia Commons

Mały Batyżowiecki Stawek (słow. Malé Batizovské pliesko) – mały stawek położony na wysokości ok. 1920 m n.p.m. w Dolinie Batyżowieckiej, w słowackich Tatrach Wysokich. Nie jest dokładnie pomierzony.

Mały Batyżowiecki Stawek znajduje się na tarasie Doliny Batyżowieckiej, ok. 150 m na południowy zachód od największego zbiornika wodnego doliny – Batyżowieckiego Stawu. Leży wśród złomisk i piargów. Nieco na południowy wschód od niego, w odległości ok. 100 m przechodzą dwa szlaki turystyczne: czerwono znakowana Magistrala Tatrzańska (odcinek Popradzki Staw – Batyżowiecki Staw) i żółto znakowana ścieżka z Wyżnich Hagów przez Dolinę Stwolską nad Batyżowiecki Staw. Oba szlaki są ze sobą połączone i na odcinku nieopodal Małego Batyżowieckiego Stawku biegną razem.

Osobny artykuł: Jeziora tatrzańskie.

Szlaki turystyczne

Czasy przejścia podane na podstawie mapy^[1].

– znakowana czerwono Magistrala Tatrzańska (Tatranská magistrála) przebiegająca z Popradzkiego Stawu przez Przełęcz pod Osterwą do Batyżowieckiego Stawu, a stąd dalej na wschód do „Śląskiego Domu” w Dolinie Wielickiej.

Czas przejścia z Przełęczy pod Osterwą do Batyżowieckiego Stawu: 1:40 h w obie strony
Czas przejścia znad Batyżowieckiego Stawu do Śląskiego Domu: 1 h w obie strony

– żółty szlak z Wyżnich Hagów (Vyšné Hágy) prowadzący Doliną Stwolską nad Batyżowiecki Staw. Czas przejścia: 2:25 h, ↓ 1:55 h

Żółty szlak turystyczny jest otwarty tylko od 16 czerwca do 31 października, natomiast czerwony – w okresie bez pokrywy śnieżnej^[2].

Przypisy

↑ Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Wysokie i Bielskie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-88-0.
↑ Návštevný poriadok TANAP-u. [dostęp 2009-09-28].

Bibliografia

Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie cz. XI. Warszawa: Sport i Turystyka, 1964.
Tatry Wysokie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-26-8.

[1] Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Wysokie i Bielskie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-88-0.

[2] Návštevný poriadok TANAP-u. [dostęp 2009-09-28].

[1]

[2]