Wyżnie Hagi
Wyżnie Hagi[2] (słow. Vyšné Hágy, niem. Hochhagi, węg. Felsőhági) – osiedle u południowych podnóży Tatr Wysokich na Słowacji, położone przy Drodze Wolności między Nową Polanką (6 km na zachód od niej) a Szczyrbskim Jeziorem (8 km na wschód). Administracyjnie należy do miasta Wysokie Tatry. Zamieszkane jest przez około 370 osób.
 Sanatorium w Wyżnich Hagach | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Kraj | |||
| Powiat | |||
| Wysokość |
1025 m n.p.m. | ||
| Populacja (2016) • liczba ludności |
| ||
| Kod pocztowy |
059 84 | ||
Położenie na mapie kraju preszowskiego  | |||
Położenie na mapie Słowacji  | |||
| 49°07′07″N 20°07′27″E/49,118611 20,124167 | |||
Wyżnie Hagi znajdują się na poziomie ok. 1025 m n.p.m. przy wylocie walnej Doliny Batyżowieckiej oraz Doliny Wielkiej Huczawy, nad Suchą Wodą Batyżowiecką, powstającą w wyniku bifurkacji Batyżowieckiego Potoku.
Miejscowość ma charakter uzdrowiskowy, brak jest w niej infrastruktury turystycznej. Jest podzielona na dwie części, rozdzielone Drogą Wolności. Część starsza, poniżej drogi, powstała w latach 1890-91, kiedy wybudowano tu hotel turystyczny i dom kąpielowy z inicjatywy Ferencza Máriássyego. Tereny te zostały odkupione w 1897 przez księcia Hohenlohe, zaś po I wojnie światowej przez państwo czechosłowackie, które stworzyło na nich sanatorium. Wtedy też powstała górna część położona na północ od drogi. Największe sanatorium zostało otwarte w 1941 r. i do dziś leczy się w nim choroby płuc. W swoim czasie było ono największą lecznicą gruźlicy w Europie Środkowej.
Oprócz Drogi Wolności (przy której znajduje się przystanek autobusowy) przez Wyżnie Hagi przebiega linia kolei elektrycznej ("elektriczki") ze Szczyrbskiego Jeziora do Tatrzańskiej Łomnicy i Popradu. Stacja kolejki jest położona na wysokości ok. 1100 m. W Wyżnich Hagach od Drogi Wolności odgałęzia się droga do Stwoły i Mięguszowców.
Wyżnim Hagom Kazimierz Przerwa-Tetmajer poświęcił wiersz Wyżnie Hagi po latach, opublikowany w roku 1911. W tutejszym hotelu w roku 1914 mieszkał Stefan Żeromski, kończący wówczas swą powieść Zamieć.
Szlaki turystyczne edytuj
– żółty szlak z Niżnich Hagów do Wyżnich Hagów, stąd zaś Doliną Stwolską nad Batyżowiecki Staw.
- Czas przejścia z Niżnich Hagów do Wyżnich Hagów: 1 h, ↓ 30 min
- Czas przejścia z Wyżnich Hagów nad Batyżowiecki Staw: 2:15 h, ↓ 1:45 h
Przypisy edytuj
- ↑ V tomto roku zrejme padne štvortisícová hranica. „Tatranský dvojtýždenník”. 1-2/XXVIII, s. 3, 2017-01-19. (słow.).
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. KSNG, 2013. s. 268. [dostęp 2017-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
Bibliografia edytuj
- Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Wysokie i Bielskie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-88-0.
- Wielka encyklopedia tatrzańska, hasło "Wyżnie Hagi". [dostęp 2012-09-06].
- Wyżnie Hagi na vysoketatry.com. [dostęp 2012-09-06].