Maciej Wierzbiński (pisarz)

Maciej Roman Wierzbiński (ur. 1862 w Poznaniu, zm. 15 stycznia 1933 w Warszawie) – polski dziennikarz i pisarz.

Maciej Wierzbiński

Data i miejsce urodzenia	1862 Poznań
Data i miejsce śmierci	15 stycznia 1933 Warszawa
Narodowość	polska
Język	polski
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Dziedzina sztuki	literatura, dziennikarstwo

Życiorys

Syn Władysława, publicysty i poznańskiego posła. studiował w Berlinie i Antwerpii, a potem w Londynie. Tu zaczął pisać, po angielsku, publikując artykuły w tygodnikach i miesięcznikach. Był dziennikarzem, który pisał również powieści, nowele i dramaty. W 1900 roku wrócił do kraju i był redaktorem tygodnika „Praca” w Poznaniu i „Dziennika Kujawskiego” w Inowrocławiu. W okresie tym założył Klub Wioślarski z roku 1904 w Poznaniu.

Za pisanie artykułów o tematyce antyniemieckiej został skazany w 1906 roku na 2 lata więzienia we Wronkach. Po wyjściu z więzienia przeniósł się do Warszawy zostając współpracownikiem „Słowa”. Negatywne doświadczenia z władzami niemieckimi wpłynęły też na jego twórczość, w której często pojawiały się akcenty skierowane przeciwko zaborcy.

W 1932 roku otrzymał nagrodę literacką im. Elizy Orzeszkowej za całokształt twórczości.

Wybrane utwory

Powieści

• Kniaź i księżna, 1908;
• Wiosna ludów, 1919
• Stach Wichura, 1920
• Pękły okowy
• Atak sępów: powieść z 1935 roku, 1931; (powieść antycypująca atak Niemiec na Polskę)

Sztuki historyczne:

• Szpieg pruski, 1914;
• Kajzer Wilhelm II, 1931

Utwory o tematyce współczesnej

• powieści Oaza miłości, 1911
• Dolar i spółka, 1918
• Wielka gra, 1927
• komedia Hrabina Olesia, 1929

Sprawę stosunków polsko-niemieckich w Poznańskiem poruszał też w tomie nowel W przeklętym domu z 1908.

Angażował się również politycznie, pisząc broszury dotyczące polskości Śląska, Wielkopolski i Warmii. Po II wojnie światowej jego książki nie były wznawiane i pisarz został w dużej mierze zapomniany.

Linki zewnętrzne

• Utwory Macieja Wierzbińskiego w bibliotece Polona