Magdalena Stobińska
Magdalena Stobińska – polska fizyk, doktor habilitowana nauk fizycznych. Specjalizuje się w optyce kwantowej, informacji kwantowej oraz fizyce materii skondensowanej. Od 2017 adiunkt w Katedrze Fizyki Materii Skondensowanej Instytutu Fizyki Teoretycznej na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego[1][2]. Kieruje grupą badawczą technologii kwantowych[3].
| doktor habilitowana nauk fizycznych | |
| Specjalność: fizyka teoretyczna | |
| Alma Mater |
Uniwersytet Warszawski (fizyka, 2003) |
|---|---|
| Doktorat |
2007 – fizyka |
| Habilitacja |
2015 – fizyka |
| adiunkt | |
| Uczelnia |
Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego |
| Okres zatrudn. |
od 2017 |
| Instytut |
Instytut Fizyki PAN |
| Okres zatrudn. |
2012-2015 |
| Uczelnia |
Wydział Matematyki, Fizyki i Informatyki Uniwersytetu Gdańskiego |
| Okres zatrudn. |
2012-2016 |
Życiorys
edytujStudia z fizyki ukończyła na Uniwersytecie Warszawskim w 2003[4]. Stopień doktorski uzyskała na Wydziale Fizyki UW w 2007 na podstawie pracy pt. Efekt ściśnięcia i splątania w stanach światła w ośrodku Kerra, przygotowanej pod kierunkiem prof. Krzysztofa Wódkiewicza. Po doktoracie, w ramach rocznego stypendium Fundacji im. Alexandra von Humboldta przebywała w niemieckim Erlangen, gdzie po zakończeniu stypendium została zatrudniona na tamtejszym uniwersytecie oraz w Max Planck Institute for the Science of Light[3]. W 2012 została zatrudniona jako adiunkt w Instytucie Fizyki PAN oraz w Instytucie Fizyki Teoretycznej i Astrofizyki Uniwersytetu Gdańskiego[3]. Habilitowała się w 2015 na Wydziale Matematyki, Fizyki i Informatyki Uniwersytetu Gdańskiego na podstawie oceny dorobku naukowego i cyklu publikacji pt. Analiza, charakterystyka i detekcja nieklasycznych własności makroskopowych stanów kwantowych światła. Teoria przyjazna eksperymentom[4]. Od czerwca 2017 r. na macierzystym Wydziale Fizyki UW kieruje grupą badawczą technologii kwantowych w ramach projektu Fundacji na rzecz Nauki Polskiej[3]. Od stycznia do kwietnia 2017 r. profesor wizytujący na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Oksfordzkiego[3].
Jest współautorką m.in. nowej metody kwantowego sterowania cząsteczkami światła (fotonami)[5] oraz realizacji kwantowej ułamkowej transformaty Kravchuka. Publikowała w takich czasopismach jak m.in. „Physical Review Letters”, „Computer Physics Communications”, „Physical Review A”, „Europhysics Letters", „Optics Communications", „Light: Science & Applications"[6][7][8].
Za pracę naukową była wielokrotnie nagradzana, m.in. jest laureatką konkursów „Homing Plus" i „First Team"[9] Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, Marie Curie Career Integration Grant oraz Stypendium dla Wybitnych Młodych Naukowców.
Przypisy
edytuj- ↑ Magdalena Stobińska - Studenci, pracownicy - USOSweb Wydziału Fizyki UW [online], usosweb.fuw.edu.pl [dostęp 2019-04-03].
- ↑ Pracownicy - Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego [online], www.fuw.edu.pl [dostęp 2019-04-03].
- ↑ a b c d e dr hab. Magdalena Stobińska - curriculum vitæ. stobinska-group.eu. [dostęp 2017-06-19].
- ↑ a b Dr hab. Magdalena Stobińska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2017-06-19].
- ↑ Łukasz Wilczyński: Kwantowa rewolucja polskich fizyków. di.com.pl, 13 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-19].
- ↑ Magdalena Stobińska (publikacje i cytowania). scholar.google.pl. [dostęp 2016-08-11].
- ↑ Magdalena Stobińska (publikacje). researchgate.net. [dostęp 2016-10-01]. (ang.).
- ↑ Magdalena Stobińska (publikacje). arxiv.org. [dostęp 2017-06-19]. (ang.).
- ↑ Dr hab. Magdalena Stobińska laureatką II edycji konkursu w ramach projektu First Team. fuw.edu.pl, 6 marca 2017. [dostęp 2017-06-19].
Linki zewnętrzne
edytuj- Grupa Badawcza Kwantowych Technologii. stobinska-group.eu. (pol.).