María Vento-Kabchi
María Alejandra Vento-Kabchi (ur. 24 maja 1974 w Caracas) – wenezuelska tenisistka, reprezentantka kraju w Fed Cup, olimpijka z Sydney (2000) i Aten (2004).
| ||
| Państwo |  Wenezuela
| |
| Data i miejsce urodzenia | 24 maja 1974 Caracas | |
| Wzrost | 168 cm | |
| Masa ciała | 59 kg | |
| Gra | praworęczna, oburęczny bekhend | |
| Status profesjonalny | 1994 | |
| Zakończenie kariery | 2006 | |
| Gra pojedyncza | ||
| Wygrane turnieje | 0 WTA, 7 ITF | |
| Najwyżej w rankingu | 26 (19 lipca 2004) | |
| Australian Open | 2R (2001) | |
| Roland Garros | 2R (2004) | |
| Wimbledon | 4R (1997) | |
| US Open | 4R (2005) | |
| Gra podwójna | ||
| Wygrane turnieje | 4 WTA, 2 ITF | |
| Najwyżej w rankingu | 15 (26 lipca 2004) | |
| Australian Open | QF (2004) | |
| Roland Garros | 2R (2002, 2003, 2005, 2006) | |
| Wimbledon | QF (2003, 2004) | |
| US Open | QF (2003) | |
| Dorobek medalowy | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||
Kariera tenisowaEdytuj
Zawodową tenisistką była w latach 1994–2006. Jest tenisistką praworęczną z oburęcznym bekhendem. Jej trenerem był Pat Etcheberry, który współpracował między innymi z Jennifer Capriati, Justine Henin i Andre Agassim. W tenisa zaczęła grać, od kiedy skończyła sześć lat. Pierwsze lekcje dawała jej starsza siostra, Mary Eugenia. 21 lipca 2001 została żoną Gamala Kabchi. Rodzice noszą imiona Carmen i Romulo.
Wygrała cztery turnieje deblowe z cyklu rozgrywek WTA Tour. W singlu najwyżej sklasyfikowana na 26. pozycji (czerwiec 2004). W tym samym czasie była najwyżej w rankingu deblowym, na 15. miejscu. Dwa największe sukcesy w turniejach wielkoszlemowych to gra w czwartej rundzie w Wimbledonu 1997 i US Open 2005.
Dwukrotnie startowała na igrzyskach olimpijskich, w Sydney (2000) i Atenach (2004)[1]. W Sydney dotarła do drugiej rundy singla i ćwierćfinału debla wspólnie z Milagros Sequerą, natomiast w Atenach zagrała wyłącznie w grze pojedynczej osiągając drugą rundę.
W latach 1990, 1996–2001 i 2006 reprezentowała Wenezuelę w Fed Cup notując bilans 35 zwycięstw i 20 porażek.
Wygrane turnieje rangi ITFEdytuj
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedynczaEdytuj
| Data | Turniej | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 26/06/1989 |  Guadalajara
|
10 000 | ziemna |  Sofie Albinus
|
3:2 krecz |
| 2. | 21/05/1990 | Aguascalientes
|
10 000 | ziemna |  Jean-Marie Lozano
|
6:3, 6:3 |
| 3. | 05/07/1993 | Indianapolis
|
10 000 | twarda | Judy Newman
|
6:4, 3:6, 6:4 |
| 4. | 26/07/1993 | Roanoke
|
10 000 | twarda | Annie Miller
|
6:0, 5:7, 6:0 |
| 5. | 02/08/1993 | Norfolk
|
10 000 | twarda | Annie Miller
|
7:5, 6:1 |
| 6. | 31/07/1995 |  Brasília
|
75 000 | ziemna |  Andrea Glass
|
6:2, 5:7, 6:4 |
| 7. | 27/07/1997 | Peachtree City
|
50 000 | twarda |  Sonya Jeyaseelan
|
6:4, 6:0 |
PrzypisyEdytuj
- ↑ MarÃa Alejandra Vento-Kabchi Bio, Stats, and Results, Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-02-04] (ang.).
BibliografiaEdytuj
- Profil na stronie WTA (ang.). Women’s Tennis Association. [dostęp 12 października 2013].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 12 października 2013].
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King (ang.). Billie Jean King Cup. [dostęp 12 października 2013].