Marcin ze Ściborza

Marcin ze Ściborza
	kanonik włocławski; kanonik płocki
Data śmierci	przed 1402
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	przed 1386

Marcin ze Ściborza herbu Ostoja (zm. przed 1402) – kanonik włocławski i płocki.

Życiorys

Pochodził ze Ściborza na Kujawach. Jego ojcem był Mościc ze Ściborza, dziedzic Ściborza, wojewoda gniewkowski i starosta brzeski kujawski. Od 1386 roku występuje w źródłach jako pełniący funkcję kanonika włocławskiego. Był także kanonikiem płockim. Miał trzech braci: Ścibora, wojewodę siedmiogrodzkiego, Mikołaja, kasztelana bydgoskiego i Andrzeja, podczaszego inowrocławskiego lub gniewkowskiego. Jego siostrą była Zofia, małżonka kasztelana międzyrzeckiego Przedpełka ze Stęszewa h. Łodzia. Marcin ze Ściborza zmarł przed 1402 rokiem.

Zobacz też

Bibliografia

R. Kalinowski, Protoheraldyczny znak na portalu kościoła w Wysocicach a historia herbu Ostoja w średniowieczu, Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego nowej serii, t. XV (XXVI), Warszawa 2016.
J. Bieniak, Mościc ze Ściborza h. Mościc-Ostoja, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XXII, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1977.
A. Radzimiński, Prałaci i kanonicy kapituły katedralnej płockiej w XIV i I poł. XV wieku, t. II, Toruń 1993.