Marcin ze Sławska
Marcin ze Sławska Zaremba herbu Zaremba (zm. 1453) – kasztelan i wojewoda kaliski, opiekun (tutor) królestwa w 1434 roku[1].
 Zaremba | |
| Data śmierci | |
|---|---|
| Wojny i bitwy | |
| Administracja |
wojewoda kaliski |
Rodzina edytuj
Był synem kasztelana gnieźnieńskiego i rogozińskiego Mikołaja z Królikowa Zaremba (zm. 1395) i Mścichny z Koźla (zm. 1398). Brat Janusza z Królikowa (zm. 1419), kasztelana gnieźnieńskiego. Poślubił przed 1414 Jachnę, która urodziła Szymona Zarembę ze Sławska, zwanego także Szymonem Rychwalskim. Drugą żoną kasztelana była Anna.
Pełnione urzędy edytuj
W latach (1409-1415) podstoli poznański, następnie podkomorzy poznański (1419/1420-1425). Od 1426 kasztelan kaliski, od 1428 kasztelan poznański. W latach (1428-1430) starosta generalny Wielkopolski. wojewoda kaliski od 1436. Starosta Ujścia w latach 1430–1452-(1453)[1].
Był uczestnikiem konfederacji Zbigniewa Oleśnickiego w 1438 roku[2].
Majątki ziemskie edytuj
W bitwie pod Grunwaldem 15 lipca 1410 roku dowodził własną chorągwią. Właściciel wielu dóbr ziemskich w województwie kaliskim, po 1430 rozwijał osadnictwo w starostwie ujskim, prawdopodobnie był założycielem miasta Piły (między 1437 a 1449).
Przypisy edytuj
- ↑ a b Antoni Gąsiorowski, Starostowie wielkopolskich miast królewskich w dobie jagiellońskiej, Warszawa-Poznań 1981, s. 80.
- ↑ Codex epistolaris saeculi decimi quinti. T. 2, 1382-1445, Kraków 1891, s. 366.
Bibliografia edytuj
- Kacper Niesiecki, „Herbarz Polski”
- Teodor Żychlińskim „Złota Księga szlachty polskiej”, (Zarembowie herbu własnego)