Marek Walicki

Marek Walicki (ur. 9 lutego 1931 w Warszawie) – polski dziennikarz emigracyjny, pracownik Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa i sekcji polskiej Głosu Ameryki.

Życiorys

W czasie II wojny światowej był członkiem Szarych Szeregów (od 1943). W październiku 1949 opuścił nielegalnie Polskę i przedostał się do zachodniej Europy. Od tegoż roku do maja 1950 służył w Polskich Oddziałach Wartowniczych w Niemczech. Od 1950 do 1952 był sekretarzem Centrali Caritasu Polskiego na amerykańską strefę okupacyjną Niemiec z siedzibą w Monachium. W 1952 został pracownikiem rozgłośni Głos Wolnej Polski (następnie Rozgłośnia Polska Radia Wolna Europa), początkowo w nasłuchu radiowym. W 1955 wyjechał do USA, od 1960 do 1976 pracował jako redaktor w nowojorskim oddziale Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa, z tym, że od 1973 – po likwidacji oddziału – Walicki pracował jako jedyny korespondent nowojorski rozgłośni monachijskiej. W 1976 przeniósł się do polskiej sekcji Głosu Ameryki w Waszyngtonie. Od 1982 do 1993 był zastępcą kierownika sekcji (co było równoznaczne z funkcją redaktora naczelnego), a w latach 1993–1994 jej kierownikiem. W 1994 przeszedł na emeryturę.

W latach 2003–2008 był, z nominacji Jana Nowaka-Jeziorańskiego, prezesem Fundacji Jana i Jadwigi Nowak-Jeziorańskich. Był również członkiem zarządu powstałej w 2001 Fundacji im.Stefana Korbońskiego w Waszyngtonie i wykonawcą testamentu Zofii Korbońskiej.

W 2000 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (M.P. z 16.02.2001, poz. 98), a w 2010 Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (M.P. z 2010, nr 29, poz. 390).

W 2018, w wydawnictwie Bellona, zostały wydane jego wspomnienia pt. Z Polski Ludowej do Wolnej Europy.

Jego bratem przyrodnim był Michał Walicki.

Bibliografia

• Autoportret zbiorowy. Wspomnienia dziennikarzy polskich na emigracji z lat 1945-2002, red. Wiesława Piątkowska-Stepaniak, wyd. Opole 2003