Marian Leon Bielicki

polski pisarz, dziennikarz i tłumacz

Marian Leon Bielicki (ur. 5 czerwca 1920 w Wilnie, zm. 8 kwietnia 1972 w Warszawie) – polski pisarz, eseista, dziennikarz, tłumacz języka rosyjskiego.

Marian Leon Bielicki
Stefan Lemar
Data i miejsce urodzenia

5 czerwca 1920
Wilno

Data i miejsce śmierci

8 kwietnia 1972
Warszawa

Narodowość

polska

Język

polski

Alma Mater

Uniwersytet Wileński

Dziedzina sztuki

literatura dla dzieci i młodzieży, fantastyka naukowa, powieść sensacyjna

Studiował filologię polską na Uniwersytecie Wileńskim. W czasie II wojny światowej przebywał w Związku Radzieckim, gdzie był działaczem Związku Patriotów Polskich. Wydawał powieści sensacyjne pod pseudonimem Stefan Lemar[1].

Twórczość

edytuj
  • 1951 - Bakteria 0.78 (powieść science fiction)
  • 1955 - Dżuma rusza do ataku (powieść science fiction)
  • 1957 - Opowieści Szidikura : baśnie i legendy Tybetu
  • 1959 - Lacho z rodu Ha (powieść dla młodzieży)
  • 1961 - Gorycz sławy (powieść dla młodzieży)
  • 1962 - Moje skarby w kosmosie, czyli powieść pozornie fantastyczna (powieść science fiction)
  • 1966 - Zapomniany świat Sumerów (monografia)
  • 1969 - Chłopiec z glinianą tabliczką (opowieść dla dzieci)
  • cykl:
    • 1963 - Gdzie jesteś, Małgorzato ?
    • 1964 - Małgorzata szuka siebie
    • 1965 - Małgorzaty droga powrotu

Przypisy

edytuj
  1. Andrzej Niewiadowski, Antoni Smuszkiewicz: Leksykon polskiej literatury fantastycznonaukowej. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1990, s. 42, seria: „SF” Wydawnictwa Poznańskiego. ISBN 83-210-0892-5.

Bibliografia

edytuj
  • Krystyna Kuliczkowska, Barbara Tylicka: Nowy słownik literatury dla dzieci i młodzieży. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1979.
  • Polscy pisarze współcześni. Informator 1944-1970, opracował Lesław M. Bartelski, Warszawa 1972