Masakra Grattana – wydarzenie, które miało miejsce 19 sierpnia 1854 r. w trakcie walk Amerykanów z Siuksami Brulé Lakota (1854–1855).

Masakra Grattana
Walki z Siuksami 1854–1855
Ilustracja
Lokalizacja Fortu Laramie
Czas

19 sierpnia 1854

Miejsce

w pobliżu Fortu Laramie, Nebraska (obecnie Wyoming)

Terytorium

Stany Zjednoczone

Wynik

masakra na żołnierzach amerykańskich

Strony konfliktu
Siuksowie (Brulé Lakota) Stany Zjednoczone
Dowódcy
Conquering Bear John Lawrence Grattan
Siły
setki Indian w obozie dowódca + 29 żołnierzy i tłumacz
Straty
zabity wódz Indian wszyscy żołnierze zabici (w tym jeden żołnierz zmarły w forcie)
Położenie na mapie Wyomingu
Mapa konturowa Wyomingu, blisko prawej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
42°07′56,0″N 104°24′20,5″W/42,132222 -104,405694

Masakra w obozie edytuj

Po roku 1851 każdego lata w okolicy Fortu Laramie w Wyoming zbierały się plemiona Lakotów, które rozbijały obóz w odległości około 12 km od fortu. Tutaj Indianie oczekiwali na przyrzeczone im przez rząd amerykański dostawy zaopatrzenia (układ w Forcie Laramie w roku 1851).

Latem 1854 r. podczas kolejnej wizyty Indian doszło do tragicznego w skutkach nieporozumienia. Jedna z należących do mormonów z Oregonu krów przypadkowo zapędziła się w okolice obozu Indian Brulé-Lakota. Tutaj złapana i zabita została przez jednego z przebywających u Brulé Indianina Minneconjou o imieniu High Forehead.

W odpowiedzi na ten czyn właściciel krowy poskarżył się dowódcy Fortu Laramie podporucznikowi Johnowi Lawrence Grattanowi, młodemu oficerowi z Westpoint. Grattan wydał rozkaz aresztowania winnego Lakoty i dostarczenia go do fortu, gdzie miał zostać ukarany. Oddział Grattana składał się z samego dowódcy, sierżanta, kaprala, 27 żołnierzy i francuskojęzycznego tłumacza. Komendant Fortu Laramie powiedział później: "Nie ulega wątpliwości, że podporucznik Grattan opuścił fort z twardym postanowieniem aresztowania Indianina, nawet gdyby miałoby to doprowadzić do walki".

Wódz Indian Brulé Conquering Bear starał się chronić winnego Indianina. Próbował rozwiązać problem poprzez pertraktacje, oferując jako zadośćuczynienie konia, jednak Grattan kategorycznie odrzucił tą propozycję. Napiętą sytuację zaostrzył będący pod wpływem alkoholu tłumacz, który lżył Indian. Gdy wódz Conquering Bear oburzony wstał, zamierzając opuścić posiedzenie, został trafiony śmiertelnie strzałem w plecy przez jednego z żołnierzy. Nastąpiła wymiana strzałów, podczas której Grattan i niemal wszyscy z jego żołnierzy zostali zabici. Ocalał zalewie jeden żołnierz, który ciężko ranny uciekł do fortu, jednak zmarł w wyniku odniesionych ran. Po stronie Indian wódz Conquering Bear był prawdopodobnie jedyną ofiarą zajścia.

Następstwa edytuj

Zdarzenie wywołało burzę w prasie amerykańskiej, która określała je mianem masakry, wywołując antyindiańską kampanię. W rezultacie Ministerstwo Obrony wysłało przeciwko Indianom karną ekspedycję pod dowództwem doświadczonego oficera Williama S. Harneya, która we wrześniu 1855 r. pokonała przeciwnika w bitwie pod Ash Hollow. W rezultacie walki zginęło wielu Indian, w tym kobiety i dzieci. Bitwa pod Ash Hollow nazywana jest od tego czasu także Masakrą pod Bluewater Creek.

Bibliografia edytuj

  • Stephen E. Abrose: Crazy Horse and Custer. New York: Random House, 1996, s. 61-64. (ang.).