Maud Elisabeth Olofsson z domu Olsson (ur. 9 sierpnia 1955 w Arnäsvall) – szwedzka polityk, była przewodnicząca Partii Centrum, od 2006 do 2011 minister ds. przedsiębiorczości i energii, a do 2010 do 2011 także wicepremier.

Maud Olofsson
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1955
Arnäsvall

Minister ds. przedsiębiorczości i energii Szwecji
Okres

od 2006
do 2011

Przynależność polityczna

Partia Centrum

Poprzednik

Thomas Östros

Następca

Annie Lööf

podpis
Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Danebroga (Dania) Krzyż Wielki Orderu Zasługi RP
Maud Olofsson na królewskim ślubie w Sztokholmie w 2010, udekorowana Krzyżem Wielkim Orderu Danebroga

Życiorys edytuj

W 1974 zaangażowała się w działalność partyjną w ramach młodzieżówki centrystów. Dwa lata później została radną miasta Luleå, później była członkinią władz gminnych w Robertsfors. Od 1992 do 1994 pełniła funkcję doradcy ministra pracy Börje Hörnlunda w gabinecie Carla Bildta. W 1996 weszła w skład ścisłych władz krajowych Partii Centrum. Od 1997 do 2001 była dyrektorem zarządzającym w agencji ds. gospodarki wiejskiej i rolnictwa (Hushållningssällskap) w regionie administracyjnym Västerbotten.

W 2001 została przewodniczącą Partii Centrum, zastępując pełniącego przez trzy lata tę funkcję Lennarta Daléusa. W 2002 kierowane przez nią ugrupowanie w wyborach krajowych poprawiło swój wynik w porównaniu z poprzednim głosowaniem o 1%, a Maud Olofsson uzyskała mandat deputowanej do Riksdagu. W 2004 wprowadziła centrystów do centroprawicowego opozycyjnego bloku Sojusz dla Szwecji. Po zwycięstwie tej koalicji w wyborach krajowych w 2006 zrezygnowała z zasiadania w parlamencie, obejmując urząd ministra ds. przedsiębiorczości i energii oraz wicepremiera w gabinecie Fredrika Reinfeldta. Po wyborach w 2010, w których również uzyskała reelekcję do Riksdagu, pozostała w rządzie na pierwszej z tych funkcji. W 2011 na funkcji rządowej i na czele partii zastąpiła ją Annie Lööf.

Odznaczona Krzyżem Wielkim Orderu Danebroga oraz Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[1].

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj