Meck (Mek)polski herb szlachecki z nobilitacji.

herb Meck w stylizacji Tadeusza Gajla
herb Meck według Juliusza Ostrowskiego

Opis herbu edytuj

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania: Na tarczy dwudzielnej w słup, w polu prawym czerwonym pół orła srebrnego. W polu lewym błękitnym, dwie złote lilie, jedna nad drugą. Klejnot: Nad hełmem w koronie królewskiej złota lilia nad krzyżem. Labry z prawej złote, podbite srebrem, z lewej błękitne, podbite czerwienią.

Najwcześniejsze wzmianki edytuj

Herb nadany razem z przywilejem nobilitacji 15 lutego 1567 Jakubowi Meck z Inflant, posłowi na sejm grodzieński, przez króla Zygmunta Augusta. Ród Meck miał pochodzenie duńskie[1].

Herbowni edytuj

Jedna rodzina herbownych (herb własny):

Meck.

Przypisy edytuj

  1. Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. Cz. 2. Warszawa: 1897, s. 204

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj