Medal „Za obronę Moskwy”
Medal „Za obronę Moskwy” (ros. Медаль «За оборону Москвы») – radzieckie odznaczenie wojskowe.
| ||
 Awers | ||
 Rewers | ||
 Baretka | ||
| Ustanowiono | 1 maja 1944 | |
| Wielkość | średnica 32 mm | |
| Kruszec | mosiądz | |
| Wydano | ok. 1 028 600 | |
Medal „Za obronę Moskwy” został ustanowiony dekretem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR z 1 maja 1944 dla nagrodzenia obrońców Moskwy podczas II wojny światowej, tego dnia zatwierdzono również regulamin i opis odznaki medalu.
Zasady nadawaniaEdytuj
Zgodnie z regulaminem Medalem „Za obronę Moskwy” byli nagradzani:
- wszyscy żołnierze i ochotnicy Armii Radzieckiej i wojsk NKWD, uczestniczący w obronie Moskwy, nie mniej niż 1 miesiąc w okresie od 19 października 1941 do 25 stycznia 1942
- osoby cywilne uczestniczące w obronie Moskwy w okresie od 19 października 1941 do 25 stycznia 1942
- żołnierze i lotnicy jednostek moskiewskiej strefy obrony powietrznej (MPWO) oraz osoby cywilne aktywnie uczestniczące w obronie od nalotów w okresie od 22 lipca 1941 do 25 stycznia 1942
- wojskowi i osoby cywilne z miasta Moskwy i obwodu moskiewskiego aktywnie uczestniczące w przygotowaniu obrony i umocnień na kolejnych rubieżach.
Medal otrzymywali także partyzanci z obwodu moskiewskiego oraz aktywni uczestnicy obrony Tuły.
Pierwszy medal 20 lipca 1944 otrzymał Józef Stalin. W sumie nadano ponad 1 028 600 Medali „Za obronę Moskwy” (stan na 1995).
Opis odznakiEdytuj
Odznaka Medalu „Za obronę Moskwy” to wykonany z mosiądzu krążek o średnicy 32 mm, na którego awersie znajduje się czołg T-34 z grupką żołnierzy na nim na tle ścian Kremla, z lewej strony pomnik Minina i Pożarskiego, a z prawej kremlowska baszta. Nad ścianą widoczna kopuła rządowego gmachu Kremla z flagą z sierpem i młotem. Wyżej lecące samoloty i napis na obwodzie: ЗА ОБОРОНУ МОСКВЫ (pol.: „Za Obronę Moskwy”). W dolnej części na obwodzie jest wieniec laurowy z małą gwiazdą pośrodku. Na rewersie jest na górze sierp i młot, pod nim napis w trzech wierszach: ЗА НАШУ / СОВЕТСКУЮ / РОДИНУ (pol.: „Za Naszą Radziecką Ojczyznę”). Wszystkie elementy są wypukłe. Projektantem rysunku był malarz N.I. Moskalew.
Medal zawieszany jest na metalowej pięciokątnej blaszce obciągniętej wstążką z trzema podłużnymi oliwkowymi paskami szerokości 5 mm przedzielonymi dwoma paskami czerwonymi szerokości 4 mm i z dwoma wąskimi czerwonymi paskami po bokach.
Medal noszony był na lewej piersi, w kolejności po Medalu za Obronę Leningradu.
BibliografiaEdytuj
- Михаил Музалевский, Сергей Шишков: Ордена и медали СССР 1918 – 1991. Ворон, 1996. (ros. • ang.)
Linki zewnętrzneEdytuj
- Opis i zdjęcia wersji medalu (ros.)