Medon fusculus

	Medon fusculus
	(Mannerheim, 1830)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	kusakowate
Podrodzina	żarlinki
Plemię	Paederini
Podplemię	Medonina
Rodzaj	Medon
Gatunek	Medon fusculus
Synonimy
	Rugilus fusculus Mannerheim, 1830; Lithocharis fusculus (Mannerheim, 1830); Lithocharis testaceus Lacordaire, 1835; Lithocharis rufus Mulsant & Rey, 1853; Lithocharis infuscatus Baudi, 1869; Medon deficiens Hubenthal, 1911; Oxymedon fusculus (Mannerheim, 1830);
	Rugilus fusculus Mannerheim, 1830; Lithocharis fusculus (Mannerheim, 1830); Lithocharis testaceus Lacordaire, 1835; Lithocharis rufus Mulsant & Rey, 1853; Lithocharis infuscatus Baudi, 1869; Medon deficiens Hubenthal, 1911; Oxymedon fusculus (Mannerheim, 1830);

Medon fusculus – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny żarlinków.

Gatunek ten został opisany w 1830 roku przez Ernsta Gustava Mannerheima jako Rugilus fusculus^[1].

Chrząszcz o ciele długości od 4 do 5 mm, ubarwiony rdzawobrunatno z ciemnobrunatną głową, głównie brunatnym odwłokiem oraz żółtordzawymi: czułkami, aparatem gębowym i odnóżami. Wierzch głowy i przedplecza są bardzo gęsto i dość drobno, pępkowato punktowane. Na głowie brak gładkiej linii środkowej. Warga górna ma przednią krawędź z dwoma małymi ząbkami i niegłębokim wgłębieniem między nimi. Powierzchnia pokryw ma małe, ziarenkowate, gęsto rozmieszczone wzgórki. Długość pokryw jest o 1/3 większa niż przedplecza. Odnóża tylnej pary mają stopy znacznie krótsze niż golenie. Punktowanie odwłoka jest gęste i delikatne. Odwłok samca ma piąty sternit o brzegach bocznych kolcopodobnie w tył wydłużonych, a tylnym brzegu z szerokim, głębokim i prawie czworokątnym wcięciem, zaś szósty sternit z tylną krawędzią wciętą głęboko i zatokowato^[2].

Owad znany z Portugalii, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwecji, Norwegii, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Słowenii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry, Rumunii, Bułgarii, Albanii, Grecji, Rosji, europejskiej części Turcji, Cypru, Bliskiego Wschodu i wschodniej Palearktyki^[1]. Zasiedla pola, lasy, przedsionki jaskiń, podziemne gniazda królików, lisów, myszy i kretów oraz mrowiska^[3].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b Medon fusculus. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2019-02-02].
↑ Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 c Kusakowate - Staphylinidae: Kiepurki - Euaesthetinae, Żarlinki - Paederinae. Warszawa: PWN, PTEnt., 1965.
↑ B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (6), 1979.

[fe-1] Medon fusculus. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2019-02-02].

[Szujecki-2] Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 c Kusakowate - Staphylinidae: Kiepurki - Euaesthetinae, Żarlinki - Paederinae. Warszawa: PWN, PTEnt., 1965.

[Burakowskietal-3] B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (6), 1979.

[1]

[2]

[3]