Metoda tablic semantycznych

Metoda tablic semantycznych – metoda (algorytm) sprawdzania spełnialności teorii (rozumianej jako pewien podzbiór zbioru zdań języka Rachunku Zdań) przez zbudowanie jej maksymalnej tablicy semantycznej[1].

Objaśnienia i działanie algorytmu edytuj

Drzewem semantycznym nazywamy ukorzenione drzewo binarne, którego wierzchołkami są zbiory złożone ze zdań języka Rachunku Zdań (teorie). Wierzchołek   takiego drzewa nazywamy zamkniętym, jeśli jest zdanie   takie, że  

Maksymalną tablicą semantyczną zbioru   nazywamy drzewo semantyczne, którego korzeniem jest   i dla każdego wierzchołka   istnieją zdania   i   takie, że spełniony jest dokładnie jeden z następujących warunków:

  •     ma dokładnie jedno dziecko   oraz  
  •     ma dokładnie jedno dziecko   oraz  
  •     ma dokładnie dwoje dzieci   i   oraz   i  
  •     ma dokładnie jedno dziecko   oraz  
  •     ma dokładnie dwoje dzieci   i   oraz   i  
  •     ma dokładnie dwoje dzieci   i   oraz   i  
  •     ma dokładnie jedno dziecko   oraz  
  •     ma dokładnie dwoje dzieci   i   oraz   i  
  •     ma dokładnie dwoje dzieci   i   oraz   i  
  •   oraz   jest liściem
  • każdy element   jest literałem oraz   jest liściem

Zarówno pojęcie drzewa semantycznego, jak i tablicy semantycznej można zdefiniować równoważnie przez drzewa słów nad alfabetem   z funkcją przyporządkowującą wierzchołkom podzbiory zbioru zdań logicznych. Wtedy wymienione wyżej warunki dotyczą zbiorów, które taka funkcja przyporządkowuje wierzchołkom[1].

Dla podanej teorii   algorytm konstruuje jej maksymalną tablicę semantyczną   Jeśli wszystkie liście   są zamknięte, to algorytm odpowiada, że   nie jest spełnialna. W przeciwnym wypadku odpowiada, że   jest spełnialna[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c Jacek Cichoń: Wykłady ze Wstępu do Matematyki. Wrocław: Dolnośląskie Wydawnictwo Edukacyjne, 2003, s. 138–141. ISBN 83-7125-111-4.