Metro w Nowym Jorku

system metra w Nowym Jorku

Metro w Nowym Jorku (ang. New York City Subway) – system podziemnej kolei miejskiej w Nowym Jorku. Ma najwięcej na świecie stacji – 472[3], a także najwięcej na świecie linii metra – 27[4]. Ich łączna długość to 394 km[5] i 1112 km długości toru. Dziennie przewozi ok. 5,65 mln osób (2016)[6]. Jest czwartą siecią metra na świecie pod względem rocznej liczby przewożonych pasażerów (ok. 1,8 miliarda pasażerów w 2016)[7] oraz drugą najstarszą w USA (starsze jest tylko metro w Bostonie).

New York City Subway
metro
Logotyp
Logo MTA New York City Subway
Państwo

 Stany Zjednoczone

Lokalizacja

Nowy Jork

Organizator

miasto Nowy Jork

Operator

New York City Transit Authority

Liczba linii

27

Lata funkcjonowania

od 1904

Dzienna
liczba pasażerów

5 655 755 (2016)[1]

Roczna
liczba pasażerów

1 756 814 800 (2016)[1]

Infrastruktura
Długość sieci

tras: 394 km
torów: 1112 km

Rozstaw szyn

1435 mm

Liczba stacji

472

Tabor
Liczba pojazdów

6418 (grudzień 2017)[2]

Strona internetowa

Metro nowojorskie jest jednym z trzech na świecie, które całodobowo są dostępne dla pasażerów. Opłaty za przejazd dokonuje się za pomocą karty MetroCard lub systemu OMNY. Współpracująca z metrem nowojorskim sieć Port Authority Trans-Hudson łączy Manhattan z Jersey City, Hoboken, Harrison oraz Newark, składa się ona z 22,2 km torów.

Historia

edytuj

Pierwszą linię metra w Nowym Jorku otwarto 27 października 1904 roku. Nazywała się Ninth Avenue Line i została zamknięta w 1958 r. Jej właścicielem była spółka Interborough Rapid Transit Company (IRT). Po pewnym czasie pojawił się na rynku konkurent Brooklyn Rapid Transit Company (BRT), który zmienił później nazwę na Brooklyn-Manhattan Transit Corporation (BMT), który budował głównie metro na Brooklynie. W 1932 roku powstała pierwsza linia budowana przez miasto, a tym samym powstało jeszcze jedno przedsiębiorstwo zajmujące się metrem w Nowym Jorku: Independent Subway System (IND). W 1953 roku powstał The New York City Transit Authority, który przejął zarząd nad całą komunikacją w mieście, w tym nad metrem. Od tej pory był tylko jeden właściciel metra, dzięki czemu łatwiej jest nim podróżować (np. wcześniej nie można było przechodzić pomiędzy stacjami różnych właścicieli nie wychodząc na powierzchnię). W 1968 r. nad The New York City Transit Authority przejął zarząd Metropolitan Transportation Authority (MTA) i zarządza metrem do dzisiaj.

Rekordy

edytuj
  • 23 września 2014 pobity został rekord – od kiedy prowadzone są dobowe statystyki (1985) – dziennego przewozu pasażerów, który wyniósł ponad 6 mln pasażerów. We wrześniu 2014 z szybkiej kolei miejskiej w Nowym Jorku skorzystało blisko 150 mln ludzi, był to najwyższy wynik od ponad 60 lat[8].

Linie metra w Nowym Jorku

edytuj
 
Schemat nowojorskiego metra w dzień
 
Schemat nowojorskiego metra w nocy
 
Schody prowadzące do stacji Broad Street, koło Wall Street
  Nazwa Trasa
  Broadway–Seventh Avenue Local Van Cortlandt Park–242nd Street ↔ South Ferry
  Seventh Avenue Express Wakefield–241st Street ↔ Flatbush Avenue–Brooklyn College/New Lots Avenue
  Seventh Avenue Express Harlem–148 Street ↔ New Lots Avenue
  Lexington Avenue Express Woodlawn ↔ Crown Heights–Utica Avenue/New Lots Avenue
  Lexington Avenue Express Eastchester–Dyre Avenue/Nereid Avenue ↔ Flatbush Avenue–Brooklyn College/New Lots Avenue
    Lexington Avenue Local
Pelham Bay Park Express
Pelham Bay Park/Parkchester ↔ Brooklyn Bridge–City Hall
    Flushing Local
Flushing Express
Flushing–Main Street ↔ 34th Street–Hudson Yards
  Eighth Avenue Express Inwood–207 Street ↔ Ozone Park–Lefferts Boulevard/Far Rockaway–Mott Avenue/Rockaway Park–Beach 116th Street
  Sixth Avenue Express Bedford Park Boulevard/145th Street ↔ Brighton Beach
  Eighth Avenue Local 168th Street ↔ Euclid Avenue
  Sixth Avenue Express Norwood–205th Street ↔ Coney Island–Stillwell Avenue
  Eighth Avenue Local Jamaica Center–Parsons/Archer ↔ World Trade Center
  Queens Boulevard Express/Sixth Avenue Local Jamaica–179th Street ↔ Coney Island–Stillwell Avenue
  Brooklyn-Queens Crosstown Court Square ↔ Church Avenue
  Nassau Street Local Jamaica Center–Parsons/Archer ↔ Broad Street
  14th Street–Canarsie Local Eighth Avenue ↔ Canarsie–Rockaway Parkway
  Queens Boulevard/Sixth Avenue Local Forest Hills–71st Avenue ↔ Middle Village–Metropolitan Avenue
  Broadway Express Astoria–Ditmars Boulevard/96th Street ↔ Coney Island–Stillwell Avenue
  Second Avenue/Broadway Express/Brighton Local 96th Street ↔ Coney Island–Stillwell Avenue
  Broadway Local Forest Hills–71st Avenue ↔ Bay Ridge–95th Street
  42nd Street Shuttle Times Square ↔ Grand Central
  Franklin Avenue Shuttle Franklin Avenue ↔ Prospect Park
  Rockaway Park Shuttle Broad Channel ↔ Rockaway Park–Beach 116th Street
  Second Avenue Local 125th Street ↔ Hanover Square (W 2011 roku w trakcie budowy)[9]
  Broadway Local Astoria–Ditmars Boulevard ↔ Whitehall Street–South Ferry
  Nassau Street Express Jamaica Center–Parsons/Archer ↔ Broad Street

Wpływ zamachów z 11 września na metro nowojorskie

edytuj

Stacja Cortlandt Street na Manhattanie została czasowo zamknięta z powodu gruzów, które po zawaleniu się wież zniszczyły część stacji.

Połączenia

edytuj
  • 60th Street Tunnel Connection (Queens)
  • Chrystie Street Connection (Manhattan)

Według stanu na grudzień 2017 metro nowojorskie dysponuje flotą 6418 wagonów metra[2]

Oznaczenie Lata budowy
wykonawca
Zdjęcie Numeracja Obsługiwane linie Stacja
techniczno-postojowa
R44 1971-1972
St Louis Car Company
  388-466
  • wszystkich 352
  • 56 obsługuje
    Staten Island Railway
Staten Island Railway
  • Clifton
R46 1975-1978
Pullman Company
  5482-6258
  • wszystkich 754
  • używanych 752
         
  • Coney Island
  • Pitkin
R62 1983-1985
Kawasaki Heavy Industries
  1301-1625
  • wszystkich 325
  • używanych 315
   
  • Livonia
R62A 1984-1987
Bombardier Transportation
  1651-2475
  • wszystkich 825
  • używanych 824
     
  • 240th Street
  • Corona
  • Mosholu
R68 1986-1988
Westinghouse Electric Corporation,
AMRail
  2500-2924
  • wszystkich 425
           
  • Concourse Coney Island
R68A 1988-1989
Kawasaki Heavy Industries
  5001-5200
  • wszystkich 200
 
  • Coney Island
R142 1999-2003
Bombardier Transportation
  1101-1250, 6301-7180
  • wszystkich 1030
     
  • East 180th Street
  • 239th Street
  • Mosholu
R142A 1999-2004
Bombardier Transportation
  7211-7810
  • wszystkich 600
 
  • Mosholu
  • Westchester
R143 2001-2003
Kawasaki Heavy Industries
  8101-8312
  • wszystkich 212
  • używanych 208
 
  • East New York
R160A 2005-2010
Alstom
  8313-8652, 8313-8652

8653-8712, 9233-9802
  • wszystkich 1002
       

     

  • East New York
  • Coney Island
  • Jamaica
R160B 2005-2010
Kawasaki Heavy Industries
  8713-9232, 9803-9942
  • wszystkich 660
       
  • Coney Island
  • Jamaica
R188 2010-2016
Kawasaki Heavy Industries
7811–7898, 7899–7936
  • wszystkich 506
 
  • Corona
R179 2016-2019
Bombardier Transportation
3010–3049, 3238–3327, 3050–3237
  • wszystkich 318
         
  • East New York
  • Pitkin
R211A 2021-
Kawasaki Heavy Industries
4060–4499
  • wszystkich 275
 
  • Pitkin
R211T 2021-
Kawasaki Heavy Industries
4040–4059
  • wszystkich 20
 
  • Pitkin

Galeria metra w Nowym Jorku

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Introduction to Subway Ridership. MTA info. [dostęp 2018-03-04]. (ang.).
  2. a b MTA New York City Transit at a Glance. MTA info. [dostęp 2018-03-04]. (ang.).
  3. World Metro Database. mic-ro.com. [dostęp 2014-10-25]. (ang.).
  4. New York. mic-ro.com. [dostęp 2014-10-25]. (ang.).
  5. World Metro Database. mic-ro.com. [dostęp 2014-10-25]. (ang.).
  6. World Metro Database. mic-ro.com. [dostęp 2014-10-25]. (ang.).
  7. Subway and Bus Ridership. web.mta.info. [dostęp 2014-10-25]. (ang.).
  8. Subway Ridership Breaks Records. mta.info, 2014-10-22. [dostęp 2014-10-25]. (ang.).
  9. Podziemna kolej. „Świat Nauki”. nr. 8 (240), s. 50-51, sierpień 2011. Prószyński Media. ISSN 0867-6380. 

Linki zewnętrzne

edytuj