Mięsień skośny górny głowy
Mięsień skośny górny głowy (łac. musculus obliquus capitis superior) – w anatomii człowieka mięsień należący do grupy mięśni podpotylicznych, zaliczanych do głębokich mięśni grzbietu[1]. Położony jest w obrębie karku, do tyłu i bocznie od stawu szczytowo-potylicznego. Przyczep początkowy ma na wyrostku poprzecznym kręgu szczytowego, biegnie skośnie w górę i przyśrodkowo, kończąc się na kości potylicznej pod częścią boczną kresy karkowej dolnej. Jego brzeg przyśrodkowy, razem z brzegiem przyśrodkowym mięśnia skośnego dolnego głowy i brzegiem bocznym mięśnia prostego tylnego większego głowy, wytwarza trójkąt podpotyliczny (trigonum suboccipitale) – trójkątną szczelinę między mięśniami odsłaniającą boczną część łuku tylnego kręgu szczytowego, tętnicę kręgową i nerw podpotyliczny[1][2]. Unerwiony jest przez nerw podpotyliczny, pochodzący z gałęzi tylnej nerwu szyjnego C1[1][2].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 658–673, ISBN 978-83-200-4323-5.
- ↑ a b Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 2, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 51–53, ISBN 978-83-66548-15-2.
