Michał z Kleparza
Michał z Kleparza (urodzony około 1410, zmarł 1476[1]) lub w marcu 1489[2]) – pierwszy archidiakon przemyski (w latach 1443-48), benedyktyn.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
archidiakon przemyski | |
Okres sprawowania |
1443-1448 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne |
Życiorys
edytujUrodził się na Kleparzu w Krakowie jako syn mieszczanina Franciszka. W 1429 zapisał się na Wydział Sztuk Uniwersytetu Krakowskiego. Stopień bakałarza uzyskał w 1432 roku. W latach 1443 do 1448 był archidiakonem przemyskim. W 1450 wstąpił do zakonu benedyktynów i osiadł w klasztorze św. Krzyża na Łysej Górze, w tym samym roku został opatem. Po pożarze opactwa w 1459 z wielką energią działał na rzecz odbudowy klasztoru oraz odtworzenia bezcennych zbiorów bibliotecznych, inicjując i dozorując kopiowanie bądź sprowadzenie wielu kodeksów. Na życzenie króla Kazimierza IV Jagiellończyka posłował w 1470 do Rzymu, odwiedzając po drodze Pragę, Drezno, Ratyzbonę, Wenecję i Florencję. Korzystając z darów króla i papieża, poszerzał włości i stan posiadania opactwa. Zmarł w klasztorze 27 grudnia 1476 roku[3].
Bibliografia
edytuj- Polski Słownik Biograficzny, t. 20, s. 623-624
Przypisy
edytuj- ↑ wg biogramu w Polskim Słowniku Biograficznym
- ↑ wg badań Anny Łosowskiej
- ↑ Teresa Michałowska , Literatura polskiego Średniowiecza: leksykon, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 521, ISBN 978-83-01-16675-5 [dostęp 2023-09-29] .