Mieczysław Bielecki
Mieczysław Marcin Bielecki ps. „Rudolf” (ur. 26 marca 1896 w Krasnymstawie, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – kapitan piechoty Wojska Polskiego.
 kapitan piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
26 marca 1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1940 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1915–1934, 1939–1940 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
 
| |
.png){kind=small}
Życiorys edytuj
Urodził się 26 narca 1896 w Krasnymstawie, w rodzinie Stanisława i Felicji z Żytkowskich[1]. Żołnierz I Brygady Legionów, uczestnik wojny 1920 r. jako dowódca plutonu, a następnie przez pięć miesięcy dowodził na froncie kompanią 76 pułku piechoty[2]. W 1928 figuruje na liście imiennej poruczników z 401 lokatą[2]. Kapitan ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 i 40 lokatą w korpusie oficerów piechoty[3]. W 1928 służył w 76 pp. Komendant przysposobienia wojskowego w Wołkowysku. W marcu 1934 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr III[4], a z dniem 31 sierpnia tego roku przeniesiony w stan spoczynku[5].
W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli przez Sowietów, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej 022/3 z 9.04.1940 r.
Mieczysław Bielecki był żonaty z Genowefą z Duchoniów[1].
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień majora[6]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Mieczysława Bieleckiego upamiętniono:
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Niepodległości – 15 czerwca 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[8]
- Odznaka Honorowa „Orlęta”
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 33.
- ↑ a b Zamorski, Wykazy imienne kapitanów i poruczników, 1927, cz I, porucznicy, s. 3.
- ↑ Rocznik Oficerski M.S.Wojsk., 1928, s. 220.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 30 marca 1934, s. 134.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934, s. 283.
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ a b Parafia św. Franciszka Ksawerego w Krasnymstawie » DĘBY KATYŃSKIE [online] [dostęp 2017-07-07] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-27].
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 140, poz. 172.
Bibliografia edytuj
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.