Wikipedia

Mike Jackel

niemiecki koszykarz

Michael „Mike“ Jackel (ur. 19 października 1959 w Vancouver) – niemiecki koszykarz pochodzenia kanadyjskiego, grający na pozycji niskiego skrzydłowego, reprezentant kraju, olimpijczyk, trener.

Mike Jackel
Niski skrzydłowy
Pełne imię i nazwisko

Michael Jackel

Pseudonim

Mister Bundesliga (Pan Bundesliga)

Data i miejsce urodzenia

19 października 1959
Vancouver, Kanada

Obywatelstwo

Niemcy

Wzrost

199[1] cm

Kariera
Aktywność

1982–1999

College

Uniwersytet Simona Frasera

Kariera edytuj

Mike Jackel urodził się w Vancouver jako syn niemieckich rodziców, którzy wyemigrowali do Kanady[2]. Uczył się na Uniwersytecie Simona Frasera w Burnaby w prowincji Kolumbia Brytyjska, gdzie w latach 1978–1982 grał w występującej w lidze NAIA uniwersyteckiej drużynie, dla której zdobył łącznie 1940 punktów (2. wynik wszechczasów uczelni). W sezonie 1981/82 ze średnią 28,9 punktów na mecz był najlepszym ofensywnym zawodnikiem w lidze NAIA (w 1994 roku został wybrany do Galerii Sławy Sportu uczelni, a w 2003 roku do Galerii Sławy Koszykówki Kolumbii Brytyjskiej)[3].

Następnie wyjechał do ojczyzny swoich rodziców, RFN i podpisał kontrakt z MTV Wolfenbüttel, z którym już po kilku miesiącach zdobył Puchar Niemiec, po czym przeniósł się do ASC 1846 Göttingen, w którym grał do 1985 roku. Zdobył z tym klubem dwukrotnie Mistrzostwo Niemiec (1983, 1984) oraz dwukrotnie Puchar Niemiec (1984, 1985). Następnie został zawodnikiem Saturna Köln, którego właścicielem był wówczas finansista, Friedrich Wilhelm Waffenschmidt. Z klubem z Nadrenii Północnej-Westfalii również odnosił sukcesy: dwukrotne mistrzostwo (1987, 1988) oraz wicemistrzostwo Niemiec (1986)[4], dwukrotnie król strzelców Bundesligi (1985, 1987) oraz został Koszykarzem Roku w Bundeslidze w 1988 roku. Stanowił również o sile klubu w europejskich rozgrywkach, szczególnie w Pucharze Europy Mistrzów Krajowych 1987/1988, w którym awansował z klubem do Top 8, w którym 26 listopada 1987 roku w wygranym 102:78 meczu domowym z obrońcą trofeum, włoską Olimpią Mediolan zdobył 29 punktów, 10 grudnia 1987 roku w wygranym 103:98 meczu domowym z hiszpańską FC Barceloną zdobył 27 punktów oraz 21 stycznia 1988 roku w wygranym 126:97 meczu wyjazdowym z holenderskim EBBC Den Bosch zdobył 42 punkty[5], jednak klub zajął 6. miejsce w tabeli i nie awansował do Final Four.

W sezonie 1988/1989 reprezentował barwy DTV Charlottenburg z Berlina Zachodniego[6], z którym zajął 3. miejsce po wygranej rywalizacji z byłym klubem, Saturnem Köln[7], natomiast w Pucharze Koracia 1988/1989 odpadł w drugiej rundzie po przegranej rywalizacji z sowieckim Stroitielem Kijów (93:106, 85:82)[8]. Następnie wrócił do Saturna Köln, który w sezonie 1989/1990 występował pod nazwą Galatasaray Köln, z którym zajął 3. miejsce po wygranej rywalizacji z TTL Basketball Bamberg, jednak klub w lutym 1990 roku z powodu problemów finansowych ogłosił swoją upadłość[9][10].

Następnie został zawodnikiem TTL Bamberg, którego wówczas trenerem był Terence Schofield[11]. Jackel wspominał pobyt w klubie następująco:

To było jak w pierwszych dniach w Getyndze. Miasto, atmosfera na hali, to koszykarskie szaleństwo - to było dokładnie środowisko, w którym czuję się komfortowo[12].

W 1992 roku zdobył z klubem Puchar Niemiec po wygranej w finale z BSG Basket Ludwigsburg, w którym zdobył 24 punkty[13]. W tym samym roku w wygranej rywalizacji w ćwierćfinale Bundesligi 2:0 z Brandt Hagen zdobył 55 punktów[12]. W sezonie 1992/1993 zdobył wicemistrzostwo Niemiec po przegranej rywalizacji w finale 3:1 z Bayerem Leverkusen (średnia Jackela 19,4 punktów na mecz)[14]. W sezonie 1993/1994 Jackel był nękany problemami ze stopami, które zagroziły jego dalszej karierze, jednak ponownie został najlepszym strzelcem zespołu (23,2 punktu na mecz)[15]. Jackel był podziwiany przez rozpoczynającego wówczas karierę Dirka Nowitzkiego[3], który jako zawodnik DJK Würzburg miał okazję grać przeciwko Jackelowi.

W 1996 roku został zawodnikiem SG Braunschweig, którego dyrektorem sportowym był wówczas były trener Jackela w TTL Bamberg, Terence Schofield. Pod koniec listopada 1996 roku w meczu z MTV 1846 Gießen zdobył swój 10000. punkt w Bundeslidze. Po sezonie 1998/1999 Jackel zakończył karierę sportową, którą planował zakończyć w swoim macierzystym klubie, MTV Wolfenbüttel, który grał wówczas w 2. Bundeslidze. Łącznie w Bundeslidze zdobył 10783 punktów, co czyni go najlepszym strzelcem w historii rozgrywek.

Kariera reprezentacyjna edytuj

Mike Jackel w latach 1984–1993 w reprezentacji RFN/Niemiec rozegrał 113 meczów, w których zdobył 2167 punktów (średnia 19,2 punktów na mecz, najwięcej punktów w jednym meczu: 42). Debiut zaliczył 19 listopada 1984 roku w Osnabrücku w wygranym 91:63 meczu towarzyskim z reprezentacją Węgier, w którym zdobył 18 punktów[16].

Na mistrzostwach Europy 1985 w RFN, na których Die Mannschaft zajęła 5. miejsce po wygranej 15 czerwca 1985 roku na Schleyerhalle w Stuttgarcie 100:81 z reprezentacją Francji, ze średnią 19,69 punktów na mecz był drugim obok Detlefa Schrempfa najskuteczniejszym zawodnikiem swojej drużyny[17]. Na mistrzostwach Europy 1987 w Grecji, na których Die Mannschaft zajęła 6. miejsce po przegranej 14 czerwca 1987 roku na Peace and Friendship Stadium w Pireusie 87:84 z reprezentacją Włoch, zdobył średnią 23,5 punktów na mecz[18]. Wcześniej na tym samym turnieju 5 czerwca 1987 roku na tym samym obiekcie po wygranej 112:107 po dogrywce z reprezentacją Izraela zdobył 42 punkty, dzięki czemu pobił swój indywidualny rekord w meczach międzypaństwowych.

Na turnieju olimpijskim 1992 w Barcelonie zdobył średnią 14,1 punktu na mecz i był drugim po Detlefie Schrempfie najskuteczniejszym zawodnikiem Die Mannschaft[19], która zakończyła turniej na 7. miejscu po wygranej 8 sierpnia 1992 roku na Palau Municipal d'Esports de Badalona 96:86 z reprezentacją Portoryka. Na mistrzostwach Europy 1993 w Niemczech Die Mannschaft niespodziewanie triumfowała w turnieju po wygranej 4 lipca 1993 roku na Olympiahalle w Monachium w finale 71:70 z reprezentacją Rosji, w którym Jackel zdobył 10 punktów, a po turnieju zakończył reprezentacyjną karierę[20].

Charakterystyka edytuj

Mike Jackel był leworęcznym zawodnikiem. Gra Jackela charakteryzowała się szybkim pierwszym krokiem w ataku i jego wysokim ryzykiem rzutu, w tym bezpiecznym rzutem ze średniej odległości.

Nigdy mi nie przeszkadzało, że nigdy nie byłem najbardziej wysportowanym zawodnikiem.

Zawsze byłem szybki i potrafiłem podciągnąć do kosza; Ponadto ciężko pracowałem w college'u, aby zdobyć niecelny strzał. – wspominał Jackel w książce pt. 50 Jahre Basketball-Bundesliga[12]

Sukcesy edytuj

Zawodnicze edytuj

MTV Wolfenbüttel
ASC 1846 Göttingen
Saturn Köln
DTV Charlottenburg
Galatasaray Köln
TTL Bamberg
Reprezentacyjne

Indywidualne edytuj

Rekordy edytuj

Po zakończeniu kariery edytuj

Mike Jackel po zakończeniu kariery sportowej pracował jako trener z młodzieżą w Dolnej Saksonii[20], następnie wrócił wraz z rodziną do Kanady, gdzie przez 10 lat był trenerem w akademii koszykówki, potem został policjantem[20].

Życie prywatne edytuj

Mike Jackel ma żonę Frauke, która pochodzi z Getyngi. Mają syna Kevina, który grał koszykówkę w Douglas College w New Westminster w prowincji Kolumbia Brytyjska[21][22]. Jego siostrzeniec, Lasse Siebling również jest koszykarzem.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Das sind unsere 12 Riesen. „Sport-Bild”, s. 32, 1993-06-23. 
  2. ↑ Nach 17 Jahren verläßt Mike Jackel die Bundesliga: In Hotpants gegen Alliierten-Kinder [data dostępu: 1999-03-26] (niem.)
  3. ↑ a b When legends fade [data dostępu: 2018-03-17] (ang.)
  4. ↑ Elf Jahre wie im Rausch. W: Dietmar Schott: 50 Jahre Basketball Bundesliga. Niemcy: Basketball Bundesliga GmbH, 2016, s. 90–92. ISBN 978-3-7307-0242-0.
  5. ↑ Champions Cup 1987-88 (ang.)
  6. ↑ Theo Breiding. Wer gibt Charlottenburg schon einen Korb?. „Die Tageszeitung”, s. 19, 1988-08-29. ISSN 0931-9085. (niem.). 
  7. ↑ Alle Saisons im Überblick. W: 50 Jahre Basketball Bundesliga. Niemcy: Basketball Bundesliga GmbH, 2016, s. 205–209. ISBN 978-3-7307-0242-0.
  8. ↑ Korać Cup 1988-89 (ang.)
  9. ↑ Peter Mohr. Keine Kohle mehr vom Bosporus an den Rhein. „Die Tageszeitung”, s. 12, 1990-01-13. ISSN 0931-9085. (niem.). 
  10. ↑ Es war einmal...BSC Saturn 77 Köln [data dostępu: 2012-08-28] (niem.)
  11. ↑ Bamberger TTL-Basketballer blicken auf erfolgreiche Saison zurück [data dostępu: 1991-04-19] (niem.)
  12. ↑ a b c 50 Jahre Basketball-Bundesliga. W: Haruka Gruber: Ich bin stolz auf den Rekord!. Niemcy: Basketball Bundesliga GmbH, 2016, s. 76–79. ISBN 978-3-7307-0242-0.
  13. ↑ Weil der TTL Bamberg im Jahr 1992 endlich seinen ersten Titel gewann. W: Linus Müller: 111 Gründe, Brose Bamberg zu lieben. Schwarzkopf & Schwarzkopf, 2018, s. 144–146. ISBN 978-3-86265-721-6.
  14. ↑ Archiv Saison 1992/93 GHP Bamberg (niem.)
  15. ↑ Archiv Saison 1992/93 GHP Bamberg (niem.)
  16. ↑ Mike Jackel w bazie DBB (niem.)
  17. ↑ Mike Jackel – EuroBasket 1985 tournament statistics (ang.)
  18. ↑ Mike Jackel – EuroBasket 1987 tournament statistics (ang.)
  19. ↑ Germany accumulated statistics; 1992 Olympic Games : Tournament for Men (ang.)
  20. ↑ a b c Henning Brand: Der Rekordmann. W: Ute Berndt, Henning Brand, Ingo Hoffmann, Christoph Matthies: Dunke-Schön. 25 Jahre 1. Bundesliga Basketball in Braunschweig. Klartext Verlag, 2015, s. 95–97. ISBN 978-3-8375-1505-3. (niem.).
  21. ↑ Saturday could be the Day of the Jackel [data dostępu: 2008-03-28] (ang.)
  22. ↑ ‘The most dedicated guy I know’ [data dostępu: 2021-04-25] (ang.)

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mike_Jackel&oldid=71022149”