Mingzhao Deqian

Mingzhao Deqian (chiń. 明招德謙 pinyin Míngzhāo Déqiān; kor. 명초덕겸 Myŏngch’o Tŏkkyŏm; jap. Myōshō Tokken; wiet. Minh Chiêu Đức Khiêm ) – chiński mistrz chan nauczający w tradycji południowej szkoły chan. Znany był także jako Mingzhao Mingwang.

Mingzhao Deqian

明招德謙

Szkoła	Południowa szkoła chan
Linia przekazu Dharmy zen	Tianhuang Daowu
Nauczyciel	Luoshan Daoxian
Zakon	chan

Życiorys

Był uczniem i spadkobiercą mistrza chan Luoshana Daoxiana. Żył i nauczał w Wuzhou (obecnie jest to miasto Jinhua w prowincji Zhejiang). W Wudeng Huiyuan zanotowano, że jego szybki i ostry styl nauczania spowodował u współczesnych strach przed jego znakomitymi umiejętnościami w walkach Dharmy. Mingazao nauczał w Wuzhou przez czterdzieści lat.

Mingzhao wskazał na malowidło na ścianie i spytał mnicha: „Jaki to jest bóg?”

Mnich odparł: „Dobroczynny bóg broniący Dharmy”.

Mingzhao powiedział: „Gdzie on się udał podczas prześladowań przez Hui Changa?”

Mnich nie odpowiedział.

Mingzhao powiedział mnichowi, aby spytał o to służącego Yana. Yan powiedział: „W jakiej kalpie spotkałeś się z tym problemem?”

Mnich opowiedział to mistrzowi. Mingzhao powiedział: „Bądźcie wyrozumiali dla służącego Yana. Kiedyś będzie on przewodniczył kongregacji tysiąca, a więc jaki jest z tego pożytek?”

Mnich pokłonił się i ponownie zadał to pytanie Mingzhao.

Mingzhao powiedział: „Udał się wszędzie”.

Gdy Mingzhao był bliski śmierci, wszedł do sali, aby pożegnać się z mnichami i dać im ostatnie nauki.

Mnich spytał: „Mistrzu, gdzie będziesz za sto lat?”

Mingzhao podniósł jedną stopę i powiedział: „Patrz pod moją stopę.”

Około północy powiedział do służącego: „Kiedyś podczas zgromadzenia na górze Sępa, Tathagata Siakjamuni uniósł obie stopy i one wyemitowały sto promieni błyszczącego światła”.

Następnie Mingzhao uniósł swoją stopę i powiedział: „Ile ja mam?”

Służący powiedział: „Dawniej Siakjamuni. Dziś w nocy – mistrz.”

Mingzhao wskazał na brwi służącego i powiedział: „Ty mnie nie opuszczasz?”

Następnie Mingzhao wyrecytował wiersz:

Błyszczące ostrze ukazuje wspaniałość klasztornego kompleksu. Wszyscy z was, chrońcie go dobrze. W ogniu żelazny wół rodzi cielę. W tym krytycznym momencie, kto zbierze moje nauki?

Po wyrecytowaniu tego wiersza Mingzhao siadł ze skrzyżowanymi nogami i zmarł. W klasztorze wybudowano stupę.

Mistrz ten występuje w 48 gong’anie z Księgi Błękitnej Skały oraz w gong’anie 87 z Congrong lu.

Linia przekazu Dharmy zen

Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.

Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.

• 36/9. Tianhuang Daowu (748–807)
  • 37/10. Longtan Chongxin (782–865)
    • 38/11. Deshan Xuanjian (819–914)
      • 39/12. Yantou Quanhuo (828–887)
        • 40/13. Luoshan Daoxian (bd)
          • 41/14. Mingzhao Deqian (bd)
          • 41/14. Daning Daokuan (bd)
          • 41/14. Zingbing (845–919)

Bibliografia

• Andy Ferguson. Zen’s Chinese Heritage. The Masters and Their Teachings. Wisdom Publications. Boston, 2000. s. 518. ISBN 0-86171-163-7.