Minor (Jakucja)
Minor (ros. Минор) – osiedle w Rosji, w Jakucji na obszarze ułusu ust'-majskiego[1].
| Państwo | |
|---|---|
| Republika | |
Położenie na mapie Jakucji  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
 60°30′39,334″N 137°53′54,089″E/60,510926 137,898358
| |
Historia
edytujOsiedle Minor[1][2] (Tadeusz Hoff używał nazwy Minora[3]) powstała w pobliżu miejscowości Zwiozdoczka, oddzielone od niej wzniesieniem pokrytym tajgą[4]. Została ulokowana w centrum śródgórskiej kotlinie, wznoszącej się w kierunku północno-wschodnim[5]. W odległości około 50 km od osady została wyznaczona granica Jakucji z Dalekim Wschodem[6]. Osada powstała na obszarze tzw. wiecznej zmarzliny[7]. Przez jej środek przepływał potok[8]. Na początku lat 40. w promieniu około 4-5 kilometrów od osady teren nie był zalesiony[9].
Osada została założona osada robotnicza w latach 20. XX wieku z uwagi na odkryte tam spore pokłady złota[10]. Podczas II wojny światowej Minora była miejscem zesłań deportowanych Polaków przez władze ZSRR[6]. Według stanu z 1940 osada po części była już wyludniona z uwagi na wyeksploatowanie złóż złota, położone w tym rejonie zwykle na niewielkiej głębokości[11]. Według relacji zesłanego tam wówczas Tadeusza Hoffa w osadzie panowały „warunki takie, że nikt z Rosjan przyjeżdżających wcześniej na zarobek – młodych zdrowych i silnych mężczyzn, a przy tym przywykłych do tych skrajnie trudnych warunków – nie wytrzymywał w nich dłużej niż rok, półtora”[10]. W tym czasie na osiedle składały się małe drewniane domki, kilka większych domów i baraków w centrum[8][6]. Poza tym funkcjonowały wtedy magazyny, sklepy, poczta, biura, posterunek milicji, świetlica, szpital[8]. Na obrzeżach osady istniał cmentarz, położony na zboczu górskim[12]. Najważniejszym i zarazem największym obiektem w osadzie była, położona kilkaset metrów od centrum w bliskości stromej góry, duża budowla, będąca kopalnią złota[13]. Tam pracowano nad przemywaniem rudy w poszukiwaniu złota[8]. Czyniono to zarówno z polecenia państwa, jak też prywatnie[8]. Wydobywanie rudy z ziemi odbywało się w ciągu roku, zaś przemywanie wyłącznie latem z uwagi na potrzebę użycia wody[8]. Brygady poszukiwawcze działały wtedy w rejonie eksploatacyjnym trestu „Dżugdżurzołoto”[14].
Obecnie miejsce jest niezamieszkałe[1]. Przepływa tam także potok o nazwie Minor[15].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Точка интереса – Минор. sakhagis.ru. [dostęp 2021-10-16]. (ros.).
- ↑ Минор (Россия, Республика Саха (Якутия)) – вид со спутника. world-maps.pro. [dostęp 2021-10-16]. (ros.).
- ↑ Hoff 1999 ↓, s. 66, 67, 236.
- ↑ Hoff 1999 ↓, s. 66-66.
- ↑ Hoff 1999 ↓, s. 66, 67, 68.
- ↑ a b c Hoff 1999 ↓, s. 66.
- ↑ Hoff 1999 ↓, s. 68.
- ↑ a b c d e f Hoff 1999 ↓, s. 69.
- ↑ Hoff 1999 ↓, s. 68, 82.
- ↑ a b Hoff 1999 ↓, s. 67.
- ↑ Hoff 1999 ↓, s. 67, 69.
- ↑ Hoff 1999 ↓, s. 79.
- ↑ Hoff 1999 ↓, s. 66, 69.
- ↑ Hoff 1999 ↓, s. 94.
- ↑ Объект учета. Минор руч. world-maps.pro. [dostęp 2021-10-16]. (ros.).
Bibliografia
edytuj- Tadeusz Hoff: Wspomnienia Sybiraka. Rzeszów: Libri Ressovienses, 1999, s. 1-236. ISBN 83-87799-03-3.