Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2021

Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2021 – dziewiętnaste mistrzostwa Europy w rugby 7 mężczyzn, oficjalne międzynarodowe zawody rugby 7 o randze mistrzostw kontynentu organizowane przez Rugby Europe mające na celu wyłonienie najlepszej męskiej reprezentacji narodowej w tej dyscyplinie sportu w Europie. Zostały rozegrane w formie pięciu turniejów w trzech hierarchicznie ułożonych dywizjach w okresie od 5 czerwca do 11 lipca 2021 roku. W walce o tytuł mistrzowski brało udział osiem zespołów, pozostałe europejskie drużyny, które przystąpiły do rozgrywek, występowały w niższych dywizjach, pomiędzy wszystkimi trzema istniał system awansów i spadków.

Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2021
Sevens Grand Prix Series 2019
2019 2022
Szczegóły
Organizator

Rugby Europe

Edycja

19

Liczba zespołów

8+12+9

Termin

5 czerwca – 11 lipca 2021

Liczba obiektów sportowych

5 (w 5 miejscowościach)

Zwycięzca

 Hiszpania

2. miejsce

 Niemcy

3. miejsce

 Rosja

W obydwu turniejach zwyciężali reprezentanci Hiszpanii, zdobywając tym samym swój pierwszy tytuł mistrza kontynentu[1][2][3][4].

Wszystkie turnieje były transmitowane w Internecie[5][6].

Informacje ogólne

edytuj

W połowie marca 2021 roku, pomimo pandemii COVID-19, Rugby Europe potwierdził, iż sezon rugby 7 odbędzie się zgodnie z harmonogramem[7], a dwa miesiące później ogłoszono jego szczegóły[8][9]. Mistrzostwa zostały rozegrane w formie pięciu turniejów – dwóch w GPS oraz trzech w niższych dywizjach

Mistrzem Europy zostawała drużyna, która po rozegraniu dwóch turniejów w okresie od czerwca do lipca – w Lizbonie i Moskwie – zgromadziła najwięcej punktów, które były przyznawane za zajmowane w nich miejsca:

Miejsce Punkty
1 20
2 18
3 16
4 14
5 12
6 10
7 8
8 6

Reprezentacje w każdym z turniejów zostały podzielone na dwie czterozespołowe grupy rywalizujące w pierwszej fazie w ramach grup systemem kołowym o rozstawienie przed trzyrundową fazą pucharową. W fazie grupowej spotkania toczone były bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługiwały odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. W przypadku tej samej liczby punktów ich lokaty miały być ustalane kolejno na podstawie:

  1. wyniku meczów pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
  2. lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
  3. lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
  4. większej liczby zdobytych punktów;
  5. większej liczby zdobytych przyłożeń;
  6. rzutu monetą.

W przypadku remisu w fazie pucharowej organizowana była dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci.

Przystępujące do turnieju reprezentacje mogły liczyć maksymalnie dwunastu zawodników. Rozstawienie w każdych zawodach następowało na podstawie wyników poprzedniego turnieju, a w przypadku pierwszych zawodów – na podstawie rankingu z poprzedniej edycji.

Pomiędzy dywizjami istniał system awansów i spadków – po zakończonym sezonie najsłabsza reprezentacja z Grand Prix Series oraz po dwie z kolejnych dwóch poziomów rozgrywek zostały relegowane do niższej klasy rozgrywkowej, a ich miejsce zajęli odpowiednio zwycięzca Trophy i finaliści Conference – z zastrzeżeniem, iż chronieni przed spadkiem są gospodarze turniejów. Sędziowie zawodów[10].

Turnieje

edytuj

Lizbona (5–6 czerwca)

edytuj
Miejsce Reprezentacja
1   Hiszpania
2   Niemcy
3   Rosja
4   Portugalia
5   Gruzja
6   Włochy
7   Litwa
8   Polska
PółfinałyFinał
6 czerwca 2021
  Niemcy7
6 czerwca 2021
  Rosja5
  Niemcy17
6 czerwca 2021
  Hiszpania19
  Hiszpania38
  Portugalia14
Mecz o 3. miejsce
6 czerwca 2021
  Portugalia12
  Rosja14

Moskwa (26–21 czerwca)

edytuj
Miejsce Reprezentacja
1   Hiszpania
2   Litwa
3   Niemcy
4   Rosja
5   Gruzja
6   Włochy
7   Portugalia
8   Polska
PółfinałyFinał
27 czerwca 2021
  Niemcy0
27 czerwca 2021
  Hiszpania19
  Hiszpania47
27 czerwca 2021
  Litwa5
  Litwa21
  Rosja19
Mecz o 3. miejsce
27 czerwca 2021
  Niemcy19
  Rosja12

Klasyfikacja końcowa

edytuj
Poz. Drużyna Punkty
LIZ MOS Ogółem
    Hiszpania 20 20 40
    Niemcy 18 16 34
    Rosja 16 14 30
4   Litwa 8 18 26
5   Gruzja 12 12 24
6   Portugalia 14 8 22
7   Włochy 10 10 20
8   Polska 6 6 12

Przypisy

edytuj
  1. Russia and Spain clinch Series titles in Moscow. rugbyeurope.eu. [dostęp 2021-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-29)]. (ang.).
  2. Spain and Russia win silverware after a great weekend of sevens. rugbyeurope.eu. [dostęp 2021-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-07)]. (ang.).
  3. Russia and Spain victorious in Rugby Europe Sevens Championship. world.rugby. [dostęp 2021-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-07)]. (ang.).
  4. Men's Final Series Ranking. twitter.com. [dostęp 2021-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-18)]. (ang.).
  5. Men and Women's 7s Championship LIVE. rugbyeurope.eu. [dostęp 2021-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-09)]. (ang.).
  6. High drama expected in Moscow over three days of sevens. rugbyeurope.eu. [dostęp 2021-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-24)]. (ang.).
  7. Decisions update on Rugby Europe Competitions. rugbyeurope.eu. [dostęp 2021-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-29)]. (ang.).
  8. Rugby Europe 7s Season Announced. rugbyeurope.eu. [dostęp 2021-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-27)]. (ang.).
  9. Rugby Europe ogłosiło sezon Rugby 7. pzrugby.pl. [dostęp 2021-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-18)]. (pol.).
  10. Rugby Europe Seven's Competitions Officials Appointments. rugbyeurope.eu. [dostęp 2021-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-09)]. (ang.).

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj