Moja najmilsza
Moja najmilsza (ang. You Were Never Lovelier) – amerykański film z 1942 roku w reżyserii Williama A. Seitera. W filmie wystąpili między innymi Fred Astaire, Rita Hayworth i Adolphe Menjou. W 1943 roku film był nominowany do Oskara w trzech kategoriach. Scenariusz napisali Michael Fessier, Ernest Pagano i Delmer Daves według pomysłu Carlosa Olivarego i Sixta Póndala Ríosa.
 Rita Hayworth i Fred Astaire | |
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji |
1942 |
| Data premiery |
19 listopada 1942 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
97 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz |
Delmer Daves |
| Główne role | |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | |
| Scenografia | |
| Kostiumy | |
| Montaż | |
| Produkcja |
Louis F. Edelman |
| Wytwórnia | |
| Dystrybucja |
Columbia Pictures |
| Budżet | |
Film powstawał między 2 czerwca a 7 sierpnia 1942 roku, premiera odbyła się zaś 19 listopada 1942 roku[2]. Większość utworów wykorzystanych w Mojej najmilszej jest autorstwa Jerome'a Kerna (muzyka) i Johnny'ego Mercera (słowa)[3]. Ritę Hayworth w piosenkach dubbinguje Nan Wynn[4]. Moja najmilsza to drugi film po Marzeniach o karierze, w którym Hayworth zagrała z Fredem Astaire’em.
Fabuła edytuj
Tancerz Robert Davis przyjeżdża do Buenos Aires i przegrywa wszystkie pieniądze na wyścigach konnych. Stara się więc o pracę w klubie nocnym Eduarda, lecz ten zaangażował już orkiestrę Xaviera Cugata i nie chce nawet rozmawiać z Davisem. W rodzinie Acuñów jest tradycja, że córki wychodzą za mąż kolejno według wieku. Właśnie odbył się ślub najstarszej córki Eduarda i teraz kolej na Marię. Tymczasem ona jeszcze nie poznała odpowiedniego mężczyzny. Jej młodsze siostry Cecy i Lita, które mają już narzeczonych, muszą więc czekać aż Maria znajdzie sobie ukochanego. Eduardo wymyśla intrygę, mianowicie sam wysyła Marii orchidee i miłosne listy od rzekomego tajemniczego wielbiciela. Przypadkowo raz kwiaty dostarcza Robert, który wciąż zabiega o spotkanie z Eduardem. Maria omyłkowo uznaje, że to Robert jest owym tajemniczym wielbicielem. Eduardo wyjaśnia Robertowi sytuację i nakłania go, by udawał wielbiciela Marii w zamian za kontrakt. Robert i Maria zakochują się w sobie. Intryga wychodzi jednak na jaw, a upokorzona Maria odrzuca Roberta. Ten nie rezygnuje i przesyła Marii orchidee, a nawet przebiera się za rycerza na białym koniu, aż wreszcie Maria mu wybacza.
Obsada edytuj
- Fred Astaire jako Robert Davis
- Rita Hayworth jako Maria Acuña
- Adolphe Menjou jako Eduardo Acuña
- Isobel Elsom jako Maria Castro
- Leslie Brooks jako Cecy Acuña
- Adele Mara jako Lita Acuña
- Gus Schilling jako Fernando
- Barbara Brown jako Delfina Acuña
- Douglas Leavitt jako Juan Castro
- Xavier Cugat jako on sam
Nagrody edytuj
W 1943 roku film był nominowany do Oscara w trzech kategoriach:
- najlepsza muzyka;
- najlepsza piosenka – „Dearly Beloved” (muzyka: Jerome Kern, słowa: Johnny Mercer);
- najlepszy dźwięk – John Livadary[5].
Film był również nominowany w 2006 roku przez Amerykański Instytut Filmowy do listy 25 najlepszych filmów muzycznych wszech czasów[6].
Przypisy edytuj
- ↑ 101 Pix Gross in Millions. „Variety”. 149, s. 58, 1943-01-06. New York. [dostęp 2017-12-27]. (ang.).
- ↑ AFI/Catalog – You Were Never Lovelier. [dostęp 2017-12-28]. (ang.).
- ↑ You Were Never Lovelier (1942) – Soundtracks – IMDb. [dostęp 2017-12-28]. (ang.).
- ↑ Lucjan Kydryński: Kino muzyczne. Przewodnik po filmach muzycznych. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1993, s. 105. ISBN 83-221-0644-0.
- ↑ The 15th Academy Awards – 1943. [dostęp 2017-12-27]. (ang.).
- ↑ AFI's Greatest Movie Musicals. 2006-09-03. s. 24. [dostęp 2017-12-27]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Moja najmilsza w bazie Filmweb
- Moja najmilsza w bazie IMDb (ang.)