Mokry opatrunek
Mokry opatrunek (ang. Wet Wrap Therapy, WWT) – rodzaj opatrunku stosowany w leczeniu chorób skóry, a w szczególności atopowego zapalenia skóry[1], egzemy, łuszczycy i liszaja płaskiego.
Mechanizm działania edytuj
Uczucie świądu u chorej osoby znacząco zmniejsza się poprzez wystawienie skóry na działanie środowiska charakteryzującego się wilgotnością 100%, a następnie pozwala się na częściowe odparowanie wody, do poziomu wilgotności ok. 60%. Parowanie wody stymuluje zakończenia włókien nerwowych odpowiedzialnych za odczucie zimna, co zmniejsza uczucie świądu przewodzonego drogą nerwów bólowych do ośrodkowego układu nerwowego. Stosowanie okładów metodą mokrych opatrunków ma również działanie wazokonstrykcyjne, przez co zmniejsza się rumień, jak również zahamowaniu ulega odpowiedź zapalna. Po kilkudniowej terapii mokrym opatrunkiem, gdy stan skóry znacząco się poprawi, należy przejść na metodę opatrunków suchych. Częstotliwość stosowania mokrych opatrunków powinna być uzgodniona z lekarzem specjalistą.
Przypisy edytuj
- ↑ Noreen Heer Nicol, Mark Boguniewicz. Wet Wrap Therapy in Moderate to Severe Atopic Dermatitis. „Immunology and Allergy Clinics of North America”. 37 (1), s. 123–139, February 2017. DOI: 10.1016/j.iac.2016.08.003. [dostęp 2016-12-01]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- AC. Devillers, AP. Oranje. Efficacy and safety of 'wet-wrap' dressings as an intervention treatment in children with severe and/or refractory atopic dermatitis: a critical review of the literature. „Br J Dermatol”. 154 (4), s. 579-585, 2006. DOI: 10.1111/j.1365-2133.2006.07157.x. PMID: 16536797.
