Opatrunek
Ten artykuł od 2010-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Opatrunek – struktura ochraniająca ranę lub skaleczenie przed środowiskiem zewnętrznym i zapobiegająca dalszemu zakażeniu. Opatrunek może nie tylko osłaniać ranę, ale również zawierać substancje lecznicze, które działają przeciwbakteryjnie lub przyspieszają gojenie.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/40/Adhesive_dressing-20100202.jpg/220px-Adhesive_dressing-20100202.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/33/Hydrosorb-comfort-hartmann.jpg/220px-Hydrosorb-comfort-hartmann.jpg)
Często jako opatrunek używa się kompresów gazowych. Opatrunki można podzielić na wiele grup, ze względu na zastosowanie i właściwości.
Wszystkie opatrunki są fabrycznie sterylizowane (następuje zabicie wszystkich bakterii). Sterylizację dzielimy na dwa rodzaje: chemiczną i radiacyjną. Chemiczna polega na potraktowaniu opatrunku w sterylizatorze toksycznym gazem (tlenkiem etylenu). Radiacyjna wykorzystuje promieniowanie jonizujące. Obok symbolu STERILE umieszcza się odpowiednio – tlenek etylenu: EO (od ang. ethylene oxide), a dla promieniowania jonizującego – R (od ang. radiation).
Watę jako środek opatrunkowy zastosował po raz pierwszy na świecie polski chirurg Ludwik Bierkowski[1].
Przykłady opatrunków o charakterystycznych cechach
edytuj- Plaster – kawałek materiału, pokryty substancją samoprzylepną
- Kompresy z gazy.
- Opaski dziane podtrzymujące (bandaże).
- Minifol – foliowe plastry z opatrunkiem.
- Prestopor – plastry „do cięcia” na tkaninie.
- Spongostan – przywiera do miejsca krwawienia i wchłania ilość płynu 45 razy przekraczającą jego ciężar. Dzięki jednorodnej porowatości wychwytuje płytki krwi, co aktywuje kaskadę krzepnięcia, zamieniając rozpuszczalny fibrynogen w siatkę nierozpuszczalnej fibryny, co skutecznie zatrzymuje krwawienie.
- opatrunek Desaulta – służy do unieruchomienia stawu ramiennego przez umocowanie kończyny górnej do klatki piersiowej poprzez obwoje opasek, w dole pachowym należy umieścić wkładkę talkowanej waty, a przedramię ustawić poziomo z przodu. Jest to idealny opatrunek działający przeciwbólowo na złamanie podgłowowe kości ramiennej oraz zwichnięcia. Należy uwzględnić niebezpieczeństwo ograniczenia ruchów barku u osób starszych.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Maciej Iłowiecki: Dzieje nauki polskiej. Warszawa: Wydawnictwo „Interpress”, 1981, s. 192. ISBN 83-223-1876-6.