Monaster Opieki Matki Bożej w Chot´kowie

Monaster Opieki Matki Bożej – prawosławny klasztor żeński w Chot´kowie.

Monaster Opieki Matki Bożej

Покровский Хотьков монастырь

Widok ogólny
Państwo	Rosja
Obwód	moskiewski
Miejscowość	Chot´kowo
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Eparchia	stauropigia
Ihumenia	Olimpiada (Baranowa)
Klauzura	nie
Typ monasteru	żeński
Obiekty sakralne
Sobór	Opieki Matki Bożej
Cerkiew	św. Mikołaja
Data budowy	XVII w.
Data zamknięcia	po 1917
Data reaktywacji	po 1991
Położenie na mapie Rosji Monaster Opieki Matki Bożej
Położenie na mapie obwodu moskiewskiego Monaster Opieki Matki Bożej
56°15′03″N 37°59′39″E
Strona internetowa

Monaster powstał w 1308 i należy do najstarszych klasztorów prawosławnych w regionie moskiewskim. Do 1504 w jego ramach funkcjonowały wspólnoty męska i żeńska. W wymienionym roku pierwsza z nich została zlikwidowana. W XVI w. monaster, dotąd samodzielny, stał się jedną z filii ławry Troicko-Siergijewskiej. Według opisu klasztoru z 1506, składał się on z budynku z 16 celami mniszek oraz dwóch drewnianych cerkwi.

W 1609, gdy wojska polsko-litewskie oblegały ławrę Troicko-Siergijewską, monaster w Chot´kowie został całkowicie spalony. W ramach jego odbudowy z ruin wzniesiono dwie murowane cerkwie – Opieki Matki Bożej i św. Mikołaja. W XVIII w. nad dwiema bramami wjazdowymi do monasteru zbudowano kolejne świątynie – św. Mitrofana z Woroneża oraz Narodzenia św. Jana Chrzciciela.

W XIX wieku dokonano kolejnej, generalnej przebudowy głównej cerkwi monasterskiej. Powstał wówczas pięciokopułowy sobór Opieki Matki Bożej. Szczególnym obiektem kultu była w nim ikona świętych Marii i Cyryla z Radoneża w otoczeniu swoich synów Stefana, Piotra i Bartłomieja – św. Sergiusza z Radoneża (zarówno rodzice, jak i ostatni z synów złożyli śluby zakonne w monasterze w Chot´kowie).

Po rewolucji październikowej klasztor został zamknięty. Jego cerkwie pełniły przez pewien czas funkcje parafialnych, lecz ostatecznie również zostały zlikwidowane (św. Mikołaja w połowie lat 20. XX wieku, zaś sobór w 1935). Zabudowania klasztorne przejął uniwersytecki wydział rolnictwa. Opuszczone cerkwie zostały zdewastowane, a ich wyposażenie rozkradzione (część marmurowych ozdób została użyta przy dekoracji metra moskiewskiego). Po II wojnie światowej w monasterze rozlokowano technikum rolnicze, zaś w głównej świątyni – fabrykę chemiczną, co doprowadziło do ostatecznego zniszczenia soboru Opieki Matki Bożej.

Rosyjski Kościół Prawosławny odzyskał monaster po upadku ZSRR. Podjęto w nim prace renowacyjne.

Bibliografia

• A. Nizowskij, Samyje znamienityje monastyri i chramy Rossii, Wecze, Moskwa 2000, ISBN 5-7838-0578-5