Mormonizm na Filipinach
Mormonizm na Filipinach – obecność i struktury wyznań należących do ruchu świętych w dniach ostatnich na Filipinach.
Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich
edytujObecność tej tradycji religijnej na terytorium Filipin sięga wprawdzie wojny amerykańsko-hiszpańskiej z 1898, jednak pierwsze trwałe struktury mormońskie pojawiły się na archipelagu dopiero w połowie lat 40. XX wieku[1]. Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, największa denominacja świętych, doświadczała szybkiego wzrostu w kraju szczególnie od przełomu lat 60. i 70. XX wieku[2]. W czerwcu 1992 w skład władz naczelnych tego kościoła powołano pierwszego Filipińczyka, Augusto A. Lima[3]. W 1999 na Filipinach funkcjonowało trzynaście misji, w XXI wieku liczba ta wzrosła do przeszło 20. Kraj jest jednym z krajów z największą populacją członków Kościoła, przekraczającą 800 tysięcy wiernych[4]. Na archipelagu funkcjonują także trzy mormońskie świątynie[5].
Społeczność Chrystusa
edytujWierni zrzeszeni w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich nie stanowią jednak jedynych filipińskich wyznawców mormonizmu. Od lat 60. XX stulecia swych wiernych na archipelagu ma też Społeczność Chrystusa[6]. Do 2001 znana ona była jako Zreorganizowany Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich[7].
Inne denominacje mormońskie
edytujNa Filipinach funkcjonuje także szereg innych, relatywnie niewielkich kościołów odwołujących się w swojej doktrynie do nauk Josepha Smitha. Swych wiernych na archipelagu ma także Kościół Jezusa Chrystusa, relatywnie niewielka wspólnota, której członków nazywa się niekiedy bikertonitami[8]. W ekspansję i, co za tym idzie, wysiłki ewangelizacyjne na Filipinach zaangażował się też ze znacznymi sukcesami Kościół Chrystusa – Obszar Świątyni[9]. Członkowie tego Kościoła w potocznym języku określani są jako hedrikici[10]. Światowy Kościół Jezusa Chrystusa, powstała w 1996 denominacja z siedzibą w Independence w stanie Missouri posiada funkcjonującą na Filipinach misję[11]. Kościół Chrystusa z Poselstwem Eliasza, jedna z grup odwołujących się do wcześniejszego kościoła noszącego tę samą nazwę, założona w 1994, również energicznie włączyła się w ewangelizację Filipin. W jej władzach zasiada, jako apostoł, także wierny z archipelagu filipińskiego[12].
Księga Mormona została przetłumaczona na kilka języków rodzimych dla Filipin. Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich wydał ją w całości w języku tagalskim (1998), ilokańskim (1995), cebuańskim (1998) oraz hiligaynon (2005)[13].
Mormonizm w filipińskiej kulturze
edytujMimo relatywnie krótkiej, trwającej w zasadzie tylko kilka dekad obecności mormonizmu na archipelagu filipińskim, tradycja ta wywarła pewien wpływ na miejscową kulturę, znajdując w niej jednocześnie swoje miejsce. Wierni z rodzin wyznających mormonizm chociażby niekiedy nadają swym dzieciom imiona wywodzące się z Księgi Mormona[14]. Rozmaite elementy życia społecznego świętych w dniach ostatnich, realizowane w ramach struktur kościelnych organizacji pomocniczych harmonijnie łączą się z filipińskimi zwyczajami jak również z bogatą i różnorodną miejscową tradycją kulinarną. Obchody świąt Bożego Narodzenia przykładowo często łączą się z wizytami grup kolędników złożonych tak z kościelnej młodzieży jak i z młodych dorosłych stanu wolnego. Podczas przyjęć bożonarodzeniowych w gminach i okręgach podaje się dania oraz przekąski typowe dla kuchni filipińskiej, w tym pancit czy też lumpię[15].
Przypisy
edytuj- ↑ Philippines, [w:] Arnold K. Garr , Richard O. Cowan , Donald Q. Cannon (red.), Encyclopedia of Latter-day Saint History [e-book], Salt Lake City: Deseret Book, 2000, lokalizacja 6909-6910, ISBN 1-57345-822-8 .
- ↑ Philippines, [w:] Arnold K. Garr , Richard O. Cowan , Donald Q. Cannon (red.), Encyclopedia of Latter-day Saint History [e-book], Salt Lake City: Deseret Book, 2000, lokalizacja 6913-6914, ISBN 1-57345-822-8 .
- ↑ Philippines, [w:] Arnold K. Garr , Richard O. Cowan , Donald Q. Cannon (red.), Encyclopedia of Latter-day Saint History [e-book], Salt Lake City: Deseret Book, 2000, lokalizacja 6914, ISBN 1-57345-822-8 .
- ↑ Philippines. [w:] Newsroom [on-line]. churchofjesuschrist.org. [dostęp 2023-07-28]. (ang.).
- ↑ Sarah Jane Weaver: As President Oaks prepares to dedicate the Urdaneta temple, he reflects on his service in the Philippines. [w:] Church News [on-line]. thechurchnews.com, 2024-04-27. [dostęp 2024-04-28]. (ang.).
- ↑ Community of Christ in the Philippines: Fifty Years of Ministry and Service. [w:] Herald House [on-line]. heraldhouse.org. [dostęp 2023-07-28]. (ang.).
- ↑ Smith 2006 ↓, s. 185.
- ↑ 7.0. Church of Jesus Christ, [w:] Steven L. Shields , Divergent Paths of the Restoration: An Encyclopedia of the Smith–Rigdon Movement [e-book], Salt Lake City: Signature Books, 2021, s. 643, ISBN 978-1-56085-401-2 .
- ↑ 8.0. Church of Christ, [w:] Steven L. Shields , Divergent Paths of the Restoration: An Encyclopedia of the Smith–Rigdon Movement [e-book], Salt Lake City: Signature Books, 2021, s. 661, ISBN 978-1-56085-401-2 .
- ↑ Jean Addams 2010 ↓, s. 75-76.
- ↑ 5.45.1.2. World Church of Jesus Christ, [w:] Steven L. Shields , Divergent Paths of the Restoration: An Encyclopedia of the Smith–Rigdon Movement [e-book], Salt Lake City: Signature Books, 2021, s. 584-585, ISBN 978-1-56085-401-2 .
- ↑ 8.3.7.4. Church of Christ with the Elijah Message, [w:] Steven L. Shields , Divergent Paths of the Restoration: An Encyclopedia of the Smith–Rigdon Movement [e-book], Salt Lake City: Signature Books, 2021, s. 716, ISBN 978-1-56085-401-2 .
- ↑ David Schneider: Book of Mormon translations: See maps of where the 115 languages are spoken. [w:] Church News [on-line]. thechurchnews.com, 2022-02-27. [dostęp 2022-03-23]. (ang.).
- ↑ Sydney Walker: How 4 siblings are preparing to attend the Urdaneta Philippines Temple together. [w:] Church News [on-line]. thechurchnews.com, 2024-01-17. [dostęp 2024-01-17]. (ang.).
- ↑ Karen: Pinoy Christmas Traditions: Mormon Style. [w:] Faith PH [on-line]. faith.ph, 2015-09-24. [dostęp 2024-01-23]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Jason R. Smith. Pauline Hancock and Her "Basement Church". „The John Whitmer Historical Association Journal”. 26, s. 185-193, 2006. John Whitmer Historical Association. ISSN 0739-7852.
- R. Jean Addams. The Church of Christ (Temple lot) and the Reorganized Church of Jesus Christ of Latter Day Saints: 130 Years of Crossroads and Controversies. „Journal of Mormon History”. 36 (2), s. 54-127, 2010. ISSN 0194-7342.