Morski niedźwiedź
Morski niedźwiedź – historyczna nazwa tsunami na Bałtyku, których fale dotarły do Polski[1][2][3]. Ślady po tsunami odnaleziono w okolicach Darłowa i Darłówka (1497), w Mrzeżynie i Kołobrzegu (1757) oraz w Łebie i Trzebiatowie (1779)[1][2][3].
Śladami tsunami są między innymi warstwy piasku o uziarnieniu, które wskazuje, że został on przyniesiony z głębi morza, co mogło się stać tylko z powodu tsunami (ślady sięgają miejscami do 1,4 km w głąb lądu)[1] oraz kroniki historyczne[1][2][3]. Fale tsunami mogły mieć do trzech metrów wysokości[2].
Nazwa „morski niedźwiedź” została nadana tsunami przez kronikarzy, ze względu na pomruk, który towarzyszył wodzie wdzierającej się na ląd[1].
Nieznane są dokładne przyczyny żadnej z fal tsunami, na ten temat istnieje kilka hipotez[3]:
- meteotsunami, które mogło powstać na skutek specyficznego układu ciśnień;
- podmorskie trzęsienie ziemi;
- podmorska eksplozja metanu;
- uderzenie meteorytu.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Trzęsienie ziemi czy meteoryt? Ustalono zasięg tsunami na Bałtyku, ale skąd się ono wzięło?. tvnmeteo.tvn24.pl, 2014-07-12. [dostęp 2015-01-12]. (pol.).
- ↑ a b c d Śladami bałtyckich tsunami. rp.pl. [dostęp 2014-09-07]. (pol.).
- ↑ a b c d Wybrzeża Bałtyku zalało tsunami. Za Jagiellonów?. polskieradio.pl. [dostęp 2014-09-07]. (pol.).