Darłówko

(Przekierowano z Darłówek)

Darłówko (niem. Rügenwaldermünde) – nadmorska część miasta Darłowa[1] i osiedle (jednostka pomocnicza gminy)[2] u ujścia rzeki Wieprzy do Bałtyku, na Wybrzeżu Słowińskim. Darłówko pełni w sezonie letnim funkcję turystyczno-wypoczynkową.

Darłówko
Część miasta i osiedle Darłowa
Ilustracja
Darłówko – plaża i latarnia
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

sławieński

Miasto

Darłowo

SIMC

0949840

Strefa numeracyjna

(+48) 94

Kod pocztowy

76-153

Tablice rejestracyjne

ZSL

Położenie na mapie Darłowa
Mapa konturowa Darłowa, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Darłówko”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Darłówko”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Darłówko”
Położenie na mapie powiatu sławieńskiego
Mapa konturowa powiatu sławieńskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Darłówko”
Ziemia54°26′18″N 16°23′10″E/54,438333 16,386111
Darłówko – latarnia morska
Darłówko – most rozsuwany
Most rozsuwany w Darłówku
Most rozsuwany w Darłówku
Plaża w Darłówku Wschodnim
Plaża w Darłówku Wschodnim
Ujście rzeki Wieprzy
Ujście rzeki Wieprzy

Położenie edytuj

Darłówko stanowi północno-zachodni obszar miasta oddzielony od głównej zabudowy miasta podmokłym terenem, w odległości ok. 2 km.

Znajduje się tutaj ujście rzeki Wieprzy do Morza Bałtyckiego. Rzeka poprzez kanał portowy rozdziela miasto na dwie części północno-wschodnią i południowo-zachodnią. Około 0,5 km na południe od zabudowy mieszkalnej Darłówka do Wieprzy uchodzi rzeka Grabowa.

Całe Darłówko objęte jest obszarem chronionego krajobrazu Koszaliński Pas Nadmorski. Główna część kanału portowego Wieprzy objęta jest specjalnym obszarem ochrony siedlisk „Dolina Wieprzy i Studnicy”.

Przy południowo-zachodniej części Darłówka znajduje się jednostka wojskowa 44 Bazy Lotnictwa Morskiego.

Turystyka edytuj

W Darłówku znajdują się: port morski, latarnia morska, park wodny[3].

Na terenie Darłówka znajduje się sezonowa baza noclegowo-wypoczynkowa obejmująca: ośrodki wczasowe, domy wypoczynkowe, pensjonaty, pokoje gościnne, 3 hotele[4][5][6]. Mieści się tutaj kemping z polem namiotowym na 150 namiotów i 100 miejsc na przyczepy kempingowe[7].

Co roku odbywa się tu Międzynarodowy Zlot Historycznych Pojazdów Wojskowych. Znajdują się tu również pozostałości stanowiska po największej poruszającej się po torach armacie świata, zbudowanej przez Niemców i pieszczotliwie zwanej Dora.

W Darłówku znajdują się 2 pomniki: „Nie wrócili z morza” poświęcony rybakom, którzy zginęli na morzu oraz Skała Ekologów, będącą granitowym głazem narzutowym z tabliczkami poświęconymi ludziom zasłużonym dla ekologii ochrony środowiska[8].

Transport edytuj

Do zachodniego Darłówka biegnie droga powiatowa nr 0552Z (ul. Lotników Morskich) i nr 0561Z (ul. Stefana Żeromskiego), która łączy je z siecią dróg w Darłowie[9]. Do Darłówka wschodniego prowadzi droga gminna (al. Jana Pawła II), łącząca je z drogą wojewódzką nr 203[10].

Obie części Darłówka łączy zbudowany w 1988 most rozsuwany, który obecnie jest zamknięty dla ruchu kołowego[11], co oznacza, że nie istnieje bezpośredni przejazd między dwiema częściami Darłówka. Most ten zastąpił XVII-wieczny drewniany most zwodzony, zmodernizowany w XIX w. i rozebrany w 1977 roku. Zamiast niego do roku 1988 na Wieprzy kursował prom[12].

Historia i toponimia edytuj

W 1814 r. w Darłówku otwarto kąpielisko morskie[13].

Do 1945 r. poprzednią niemiecką nazwą było Rügenwaldermünde[14]. W 1948 r. wprowadzono urzędowo nazwę Darłówko[15]. Potocznie stosuje się także nazwę Darłówek[16].

W lipcu 1955 roku w Darłówku doszło do największego skażenia polskiej plaży bronią chemiczną, kiedy morze wyrzuciło na brzeg pojemnik z iperytem, pochodzącym z zatopionych po 1945 przez aliantów zasobów niemieckiej broni chemicznej. Znajdujące się wówczas na plaży, przebywające na koloniach dzieci zaczęły się nim bawić, w wyniku czego doznały poparzeń, a niektóre nawet utraciły wzrok. W związku z wypadkiem wojska chemiczne musiały następnie przeprowadzić dekontaminację plaży[17].

W stanie wojennym było tu jedno z miejsc internowania.

Darłówko rozdziela rzeka Wieprza, co skutkuje oznakowaniem drogowym wskazującym Darłówko Wschodnie i Darłówko Zachodnie. Nazwy te są też ujmowane w nazwach jednostek strukturalnych miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego[18][19][20].

Oświata i społeczność lokalna edytuj

W Darłówku znajduje się Zespół Szkół Społecznych im. Lotników Morskich w Darłowie, obejmujący szkołę podstawową i gimnazjum. Szkoły są prowadzone przez Społeczne Towarzystwo Oświatowe[21].

W Darłówku mieści się rzymskokatolicki kościół parafialny pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego.

Organem uchwałodawczym jednostki pomocniczej jest Ogólne Zebranie Mieszkańców Osiedla Darłówko. Organem wykonawczym jest Zarząd Osiedla Darłówko, w skład którego wchodzi 7 osób: przewodniczący, jego zastępca, sekretarz, skarbnik oraz 3 członków[22].

Przypisy edytuj

  1. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. ws. wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  2. Cyt. „Osiedle Darłówko” – Uchwała Nr XXV/172/2012 Rady Miejskiej w Darłowie z dnia 25 kwietnia 2012 r. zmieniająca uchwałę (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2012 r., poz. 1183).
  3. O nas. Park wodny „Jan”. [dostęp 2013-06-22].
  4. Hotel Lidia SPA & Wellness Darłowo. [dostęp 2013-06-23].
  5. Hotel Apollo. [dostęp 2013-06-23].
  6. Hotel Jan. [dostęp 2013-06-23].
  7. Camping 243 Darłówko. [dostęp 2013-06-23].
  8. Darłowskie pomniki. darlowo.info portal informacyjno-turystyczny. [dostęp 2013-06-23].
  9. Zarząd Dróg Powiatowych w Sławnie. Starostwo Powiatowe w Sławnie. [dostęp 2013-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-28)].
  10. Uchwała Nr IX/107/07 Rady Miejskiej w Darłowie z dnia 12 września 2007 r. ws. zaliczenia do kategorii drogi gminnej (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2007 r. Nr 106, poz. 1836).
  11. Edyta Tomczyk: Polska na weekend, Bielsko-Biała, Pascal, 2008, ISBN 978-83-7552-316-4.
  12. Most rozsuwany w Darłówku. [dostęp 2022-01-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-19)].
  13. Zmiana Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy miasto Darłowo, s. 15 (Załącznik Nr 1 do Uchwały Nr XLI/360/10 Rady Miejskiej w Darłowie z dnia 8 lutego 2010 r.).
  14. Arkusz 1564 Rügenwalde. W: Topografische Karten (Meßtischblätter) 1:25 000. Preußische Geologische Landesanstalt, Berlin, 1897.
  15. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej Ziem Odzyskanych z dnia 9 grudnia 1947 r. (M.P. z 1948 r. nr 14, poz. 55, s. 11).
  16. Cyt. „Darłówko (Darłówek)” – Arkusz N-33-57-D-b-3 (Darłowo). Mapa topograficzna Polski 1:10 000. Warszawa: Główny Geodeta Kraju, 2001. ISBN 83-239-1715-9.
  17. Tykająca bomba w Bałtyku. "Gdyby wypompować całą wodę, zobaczylibyśmy apokaliptyczny krajobraz"
  18. Uchwała Nr XLI/362/10 Rady Miejskiej w Darłowie z dnia 8 lutego 2010 r. (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2010 r. Nr 16, poz. 330).
  19. Uchwała Nr XLI/364/10 Rady Miejskiej w Darłowie z dnia 8 lutego 2010 r. (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2010 r. Nr 16, poz. 331).
  20. Uchwała Nr XLI/366/10 Rady Miejskiej w Darłowie z dnia 8 lutego 2010 r. (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2010 r. Nr 16, poz. 332).
  21. Historia. Zespół Szkół Społecznych im. Lotników Morskich w Darłowie. [dostęp 2013-06-23].
  22. Statut Osiedla Darłówko ↔ Załącznik Nr 5 do Uchwały Nr XXVIII/255/2000 Rady Miejskiej w Darłowie z dnia 19 grudnia 2000 r. (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2013 r., poz. 1082).

Linki zewnętrzne edytuj