Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego

Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego (do 2002 Muzeum Karykatury[1]) – muzeum zajmujące się dokumentowaniem, gromadzeniem i ekspozycją polskich i zagranicznych grafik artystycznych, malarstwa i fotografii o tematyce satyrycznej. Placówka mieści się w Warszawie, przy ul. Koziej 11.

Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego
Ilustracja
Budynek muzeum
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Adres

ul. Kozia 11
00-070 Warszawa

Data założenia

15 września 1978

Zakres zbiorów

rysunek satyryczny, komiks, karykatura

Wielkość zbiorów

25 tysięcy

Dyrektor

Paweł Płoski

Oddziały
  • Lengrenówka − pracownia Muzeum Karykatury (ul. Brzozowa 6/8a)
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego”
Ziemia52°14′41,8661″N 21°00′47,5560″E/52,244963 21,013210
Strona internetowa
Największa sala wystawowa muzeum

Początki działalności

edytuj

Muzeum Karykatury powstało 15 września 1978 jako oddział Muzeum Literatury. Inicjatorem powołania muzeum był Eryk Lipiński, dziennikarz, grafik i scenograf. Od lat 60. podejmował on próby stworzenia tej instytucji najpierw w ramach Muzeum Narodowego, a potem Muzeum Historycznego m.st. Warszawy. Eryk Lipiński został pierwszym dyrektorem Muzeum Karykatury.

Początkiem zbiorów muzeum była prywatna kolekcja Lipińskiego, którą tworzył równocześnie z zabiegami o powołanie muzeum. Na pierwszą muzealną kolekcję złożyły się prace będące darowiznami od autorów i właścicieli oraz kupowane przez Lipińskiego własnym sumptem lub z improwizowanych wśród przyjaciół zbiórek funduszy. Umocowanie formalne muzeum nie zagwarantowało jednak stałego miejsca ekspozycji wystaw, ani biura i magazynu zbiorów. Poza macierzystym Muzeum Literatury, wystawy Muzeum Karykatury najczęściej odbywały się w galerii tygodnika Szpilki. Taki stan rzeczy trwał przez pierwsze pięć lat istnienia muzeum.

W 1983 instytucja przeniosła się do obecnej siedziby − dawnej oranżerii pałacu Prymasowskiego przy ul. Koziej 11. Uzyskanie praw do budynku i zdobycie funduszy na remont wymagało ogromnego zaangażowania ze strony Lipińskiego i jego współpracowników. Pierwszą wystawę przy ulicy Koziej pt. Najlepsze prace w zbiorach Muzeum Karykatury otwarto 27 października 1983.

Stan muzealiów na koniec pierwszego roku samodzielnego funkcjonowania wynosił blisko 2500 obiektów. W 2022 roku wynosił ponad 25 tysięcy prac[2]. W zbiorach znajdują się karykatury od XVIII-wiecznych po współczesne. Rocznie organizowane jest od 5 (np. w 2005) do nawet 9 (2000) wystaw: monograficznych autorów, tematycznych i pokonkursowych. W kolekcji muzeum znajdują się prace klasyków, takich jak m.in.: Maja Berezowska, Julian Bohdanowicz, Antoni Chodorowski, Daniel Chodowiecki, Andrzej Czeczot, Honoré Daumier, Jerzy Flisak, Kazimierz Grus, Ha-Ga, William Hogarth, Zbigniew Jujka, Szymon Kobyliński, Franciszek Kostrzewski, Zbigniew Lengren, Eryk Lipiński, Edward Lutczyn, Andrzej Mleczko, Jan Piotr Norblin, Andrzej Podulka, Juliusz Puchalski, Szczepan Sadurski, Henryk Sawka, Jerzy Zaruba, Zbigniew Ziomecki i Zygmunt Zaradkiewicz.

W 2022 roku ulicy Brzozowej 6/8a otwarto Lengrenówkę − edukacyjno-artystyczną przestrzeń muzeum mieszczącą się w dawnej pracowni i mieszkaniu Zbigniewa Lengrena[3].

Dyrektorzy

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. https://bip.warszawa.pl/NR/rdonlyres/111A6DC9-27E8-44CD-B8C8-92C66F0145AA/1603484/rejestrinstytucjikultury20210401.pdf
  2. a b Nowa Rada Muzeum Karykatury. [w:] Urząd m.st. Warszawy [on-line]. um.warszawa.pl, 17 lutego 2022. [dostęp 2022-02-18].
  3. Oficjalne otwarcie Lengrenówki. [w:] Urząd m.st. Warszawy [on-line]. um.warszawa.pl, 10 czerwca 2022. [dostęp 2023-01-09].

Linki zewnętrzne

edytuj