Muzyka do Egmonta (Beethoven)

Muzyka do sztuki J.W. Goethego "Egmont" autorstwa Ludwiga van Beethovena powstała w latach 180910, na zamówienie poety, który chciał wykorzystać ją podczas inscenizacji sztuki.

Lamoral, hrabia Egmont (1522-68)
Ludwig van Beethoven (1770-1827)

Beethovenowi, wielkiemu wielbicielowi talentu Goethego, radość przyniósł nie tylko fakt, że Goethe powierzył właśnie jemu zadanie skomponowanie muzyki do Egmonta, ale i samo obcowanie z dramatem, którego bohater, hrabia Egmont, namiestnik Flandrii, skazany na śmierć za udział w powstaniu przeciwko Hiszpanii, był bardzo bliski rewolucyjnym ideałom kompozytora.

Dziś w inscenizacjach Egmonta bardzo rzadko wykorzystywana jest muzyka Beethovena. Za najcenniejsze jej fragmenty uchodzą Pieśń Klärchen i Larghetto napisane do sceny śmierci Klärchen, a także wieńcząca dzieło, skomponowana na specjalne życzenie Goethego, tzw. Symfonia zwycięstwa.

Próbie czasu oparła się natomiast uwertura w tonacji f-moll, wykonywana jako samodzielne dzieło.

Części edytuj

  1. Uwertura. Sostenuto, ma non troppoAllegro
  2. Pieśń: "Die Trommel gerühret"
  3. Antrakt: Andante
  4. Antrakt: Larghetto
  5. Pieśń: "Freudvoll und Leidvoll"
  6. Antrakt: AllegroMarcia
  7. Antrakt: Poco sostenuto e risoluto
  8. Śmierć Klärchen
  9. Melodram: "Süßer Schlaf"
  10. Symfonia zwycięstwa[1]: Allegro con brio

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Słowo symfonia służy tu tylko za nazwę, zakończenie muzyki do "Egmonta" nie należy do tego gatunku (zob.: symfonia).