Mykoła Rybaczuk

rosyjski, a następnie ukraiński wojskowy

Mykoła Rybaczuk, ukr. Микола Рибачук, pl. Mikołaj Rybaczuk (ur. 24 listopada?/6 grudnia 1890 w Kijowie, zm. 19 września 1966) – rosyjski, a następnie ukraiński wojskowy (podpułkownik), major kontraktowy piechoty Wojska Polskiego, pracownik Ukraińskiego Komitetu Centralnego podczas II wojny światowej, emigracyjny duchowny prawosławny.

Mykoła Rybaczuk
Микола Рибачук
major (Wojsko Polskie) major (Wojsko Polskie)
Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1890
Kijów

Data śmierci

19 września 1966

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Armia Czynna Ukraińskiej Republiki Ludowej
Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna ukraińsko-sowiecka,
II wojna światowa

Późniejsza praca

duchowny prawosławny

Odznaczenia
Krzyż Symona Petlury

Życiorys

edytuj

Studiował prawo na uniwersytecie w Sankt Petersburgu, ale ukończył ostatecznie miejscową szkołę wojskową. Brał udział w I wojnie światowej. Dwukrotnie był ranny. Od początku 1917 w stopniu kapitana był komendantem szkoły podoficerskiej zapasowych pułków gwardyjskich w Piotrogradzie. Wkrótce sformował w mieście kureń złożony z Ukraińców, który w grudniu 1917 został podporządkowany zukrainizowanemu 10 Korpusowi Armijnemu. Od wiosny 1918 służył w ministerstwie wojny Ukraińskiej Republiki Ludowej. Na początku sierpnia 1920 w stopniu podpułkownika pełnił funkcję szefa sztabu Głównego Zarządu Sztabu Generalnego Armii Czynnej URL. Brał udział w 2 Marszu Zimowym. Został internowany w Polsce. Od 1928 w stopniu majora służył jako oficer kontraktowy Wojska Polskiego. W marcu 1939 pozostawał w dyspozycji dowódcy 41 Pułku Piechoty w Suwałkach[1]. W czasie kampanii wrześniowej 1939 dowodził II batalionem 3 Pułku Piechoty Grupy Grodzieńskiej. Dostał się do niewoli niemieckiej, ale został wypuszczony na wolność.

Od 1941 pracował w Ukraińskim Komitecie Centralnym w okupowanym Krakowie. Według części źródeł od 1942 był współpracownikiem Sonderstab „R” płk. Borisa A. Smysłowskiego. W 1944 ewakuował się do Rzeszy.

Po zakończeniu wojny zamieszkał w zachodnich Niemczech. W 1950 wyjechał do USA. W 1964 został wyświęcony na duchownego prawosławnego. Objął probostwo cerkwi Przenajświętszej Bogurodzicy w Clifton.

Przypisy

edytuj
  1. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 597, 952.

Bibliografia

edytuj
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
  • Jarosław Tinczenko, Офицерский корпус армии Украинской Народной Республики (1917-1921), 2007

Linki zewnętrzne

edytuj