Sezon NHL 2023/2024 – 106 sezon rozgrywek National Hockey League. Ostatni sezon z udziałem zespołu Arizona Coyotes, który został sprzedany biznesmenowi z Utah. Drużyna została tym samym przeniesiona do Salt Lake City, gdzie ponownie dołączy do ligi jesienią 2024. Jednocześnie Phoenix, dotychczasowy dom Kojotów, ma czas do 2029 roku, by zbudować arenę spełniającą standardy ligi. Jeśli ten warunek zostanie spełniony, drużyna będzie mogła wrócić do ligi w ramach kolejnego rozszerzenia.[1]

NHL 2023/2024
2022/2023
Szczegóły
Państwo

Stany Zjednoczone, Kanada

Liczba zespołów

32

Termin

10 października 2023 – 24 czerwca 2022

Liczba kolejek

82

Zwycięzca

Florida Panthers

2. miejsce

Edmonton Oilers

Po raz piąty z rzędu do finału fazy play-off awansował zespół ze słonecznego stanu. Florida Panthers, czyli zeszłoroczni finaliści, tym razem skutecznie sięgnęli po swój pierwszy w historii Puchar Stanleya, pokonując Edmonton Oilers stosunkiem 4–3.

Wydarzenia przedsezonowe

edytuj

NHL Entry Draft 2023

edytuj

Coroczny draft odbył się tym razem w dniach 28–29 czerwca na Bridgestone Arena w Nashville w Tennessee.[2] Pierwszeństwo wyboru przyznano 8 maja drogą tradycyjnej loterii. Każda drużyna, która w poprzednim sezonie nie zakwalifikowała się do fazy play-off miała ważoną szansę na wygraną, odwrotnie proporcjonalną do pozycji w tabeli po sezonie zasadniczym. Zasady uwzględniały zmiany wprowadzone w 2014 oraz w 2021 roku [3]. Tym samym odbywały się wyłącznie dwa losowania, w przeciwieństwie do wcześniej przeprowadzanych trzech.

Wyniki loterii okazały się sporym zaskoczeniem. Największe szanse miały kolejno Anaheim Ducks (25,5%), Columbus Blue Jackets (13,5%) oraz Chicago Blackhawks (11,5%). Ku zaskoczeniu wszystkich pierwszeństwo wyboru przypadło drużynie z Illinois, którzy podpisali kontrakt z Connorem Bedardem, określanym jako jeden z najbardziej obiecujących zawodników swojego pokolenia.[4]

Mecze pokazowe w Australii

edytuj

Po raz pierwszy w historii NHL zaprezentowało się w Australii, organizując dwa towarzyskie spotkania pomiędzy Arizona Coyotes, a Los Angeles Kings. Mecze odbyły się 23 i 24 września na Rod Laver Arena w Melbourne, znaną z bycia miejscem rozgrywania Australian Open.

Sezon zasadniczy

edytuj

Mecze międzynarodowe

edytuj

Kontynuując tradycję zagranicznych meczów pokazowych, liga zorganizowała w tym sezonie cztery takie spotkania. Wszystkie rozegrane zostały na Avicii Arena w Sztokholmie w dniach 16-19 listopada. Dzień po dniu szwedzcy fani mieli okazję obejrzeć na żywo następujące zestawienia:

All-Star Game

edytuj

Doroczne spotkanie All-Star rozegrane zostało tym razem w Scotiabank Arena w Toronto, 3 lutego 2024 roku. Zastosowano odświeżony wariant formatu stosowanego wcześniej do 2016 roku – stworzono cztery zespoły składające się z jedenastu zawodników. Liga typowała 32 z nich, w tym czterech kapitanów, podczas gdy pozostała dwunastka wyłoniona została przez fanów w drodze głosowania. Swoje zespoły poprowadzili:

Mecze odbywały się w formacie 3 na 3 zawodników. Rozegrano dwa spotkania półfinałowe (oba rozstrzygnięte konkursem rzutów karnych) oraz finał między ich zwycięzcami, czyli zespołami Matthewsa oraz McDavida. Zakończył się on wynikiem 7-4 na korzyść drużyny Austona.

Wyniki końcowe

edytuj

Do walki o puchar Stanleya awansowały 3 najlepsze drużyny z każdej dywizji oraz po dwa zespoły w każdej konferencji, które wywalczyły pozycję uprawniającą do dzikiej karty, niezależnej od podziału na dywizje.

Konferencja Wschodnia

edytuj

Dywizja Atlantycka

edytuj
  1. Florida Panthers
  2. Boston Bruins
  3. Toronto Maple Leafs

Dywizja Metropolitalna

edytuj
  1. New York Rangers (zdobywcy Presidents' Trophy)
  2. Carolina Hurricanes
  3. New York Islanders

Dzika karta

edytuj
  1. Tampa Bay Lightning (Atlantycka)
  2. Washington Capitals (Metropolitalna)

Konferencja Zachodnia

edytuj

Dywizja Centralna

edytuj
  1. Dallas Stars
  2. Winnipeg Jets
  3. Colorado Avalanche

Dywizja Pacyficzna

edytuj
  1. Vancouver Canucks
  2. Edmonton Oilers
  3. Los Angeles Kings

Dzika karta

edytuj
  1. Nashville Predators (Centralna)
  2. Vegas Golden Knights (Pacyficzna)

Faza play-off

edytuj
Runda pierwsza   Runda druga   Finały konferencji   Finał pucharu Stanleya
                           
 Florida 4  
 Tampa Bay 1      Florida 4  
 Boston 4    Boston 2  
 Toronto 3        Florida 4  
 NY Rangers 4        NY Rangers 2  
 Washington 0      NY Rangers 4
 Carolina 4    Carolina 2  
 NY Islanders 1        Florida 4
 Dallas 4        Edmonton 3
 Vegas 3      Dallas 4  
 Winnipeg 1    Colorado 2  
 Colorado 4        Dallas 2
 Vancouver 4        Edmonton 4  
 Nashville 2      Vancouver 3
 Edmonton 4    Edmonton 4  
 Los Angeles 1  

Przypisy

edytuj
  1. An arena by 2029: What the Coyotes owner must do to keep his franchise [online], Yahoo Sports, 20 kwietnia 2024 [dostęp 2024-06-25] (ang.).
  2. 2023 NHL Draft 1st-round results, analysis | NHL.com [online], www.nhl.com, 29 czerwca 2023 [dostęp 2024-06-25] (ang.).
  3. NHL Draft Lottery changes announced for 2021 | NHL.com [online], www.nhl.com, 23 marca 2021 [dostęp 2024-06-06] (ang.).
  4. Rob Couch, How Much Better Was Connor Bedard In His Rookie Season Than The Previous Five First Overall Picks? [online], The Chicago Blackhawks News, Analysis and More, 15 maja 2024 [dostęp 2024-06-25] (ang.).