Nadawca publiczny

Nadawca publiczny^[1] (także media publiczne^[2]) – jednostka publicznej radiofonii i telewizji i innych mediów, stanowiąca własność Skarbu Państwa. Regulowane w Polsce przez ustawę o radiofonii i telewizji.

Opis

Środek masowego przekazu ustawowo zobowiązany do szerzenia tzw. społecznej misji programowej, bowiem generowanie zysków nie jest jej podstawowym zadaniem. Dlatego też ramówki nadawców państwowych zawierają m.in.: programy kulturalne, magazyny przeznaczone dla mniejszości narodowych i etnicznych oraz magazyny religijne. Nie oznacza to braku takiego programu w stacjach komercyjnych – np. w Polsce stacje komercyjne, takie jak Telewizja Śląska, Telewizja Trwam zawierają podobne programy.

W Polsce rolę nadawców publicznych pełnią:

W niektórych państwach telewizje publiczne odgrywają dominującą rolę na rynku mediowym (np. brytyjska korporacja BBC).

Telewizje publiczne niekoniecznie muszą być stricte państwowe; np. w USA PBS to stacja bez ustawowego abonamentu i w zasadzie pozbawiona bezpośredniej kontroli państwa.

Istnieją też państwa, gdzie nie ma telewizji publicznych, jednak funkcjonują stacje, którym powierzono rolę nadawcy publicznego – przykładem jest Luksemburg^[3].

Zobacz też

Nagroda Mediów Publicznych

Przypisy

↑ Ustawa z dnia 29 grudnia 1992 roku o radiofonii i telewizji (Dz.U. z 2022 r. poz. 1722).
↑ Leksykon terminów medialnych: M-Z, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2024, s. 103–104, ISBN 978-83-8180-854-5 .
↑ TVP rekordzistą wśród telewizji publicznych w Unii Europejskiej. wirtualnemedia.pl, 2024-04-09. [dostęp 2024-04-26]. (pol.).

[1] Ustawa z dnia 29 grudnia 1992 roku o radiofonii i telewizji (Dz.U. z 2022 r. poz. 1722).

[2] Leksykon terminów medialnych: M-Z, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2024, s. 103–104, ISBN 978-83-8180-854-5 .

[3] TVP rekordzistą wśród telewizji publicznych w Unii Europejskiej. wirtualnemedia.pl, 2024-04-09. [dostęp 2024-04-26]. (pol.).

[1]

[2]

[3]