Nakajima A4Njapoński, pokładowy samolot myśliwski z okresu międzywojennego. Według nomenklatury japońskiej, samolot nosił oznaczenie: "Typ-95 do bazowania na lotniskowcach".

Nakajima A4N
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Japonia

Producent

Nakajima

Typ

pokładowy samolot myśliwski

Konstrukcja

dwupłat o konstrukcja mieszana, podwozie klasyczne – stałe

Załoga

1

Historia
Data oblotu

1934

Lata produkcji

19351940

Wycofanie ze służby

1941

Dane techniczne
Napęd

1 silnik gwiazdowy, 9-cylindrowy Nakajima Hikari 1

Moc

730 KM (534 kW)

Wymiary
Rozpiętość

10,00 m

Długość

6,64 m

Wysokość

3,07 m

Powierzchnia nośna

22,89 m²

Masa
Własna

1 276 kg

Startowa

1 740 kg

Osiągi
Prędkość maks.

352 km/h

Prędkość przelotowa

233 km/h

Prędkość minimalna

111 km/h

Prędkość wznoszenia

14,3 m/s

Pułap

7 740 m

Zasięg

730 km (normalny)
846 km (maksymalny)

Długotrwałość lotu

3,5 godz.

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 karabiny maszynowe Type 87 kal. 7,7 mm
2 bomby o masie 30-60 kg
Użytkownicy
Japonia

Historia

edytuj

W 1934 r. w związku z brakiem dostatecznych osiągnięć przy budowie nowych, pokładowych samolotów myśliwskich, według programu rozwojowego 7 Shi i wobec zwiększonego zapotrzebowania na pokładowe samoloty w związku z wojną w Chinach, dowództwo lotnictwa marynarki zwróciło się do wytwórni Nakajima o szybkie opracowanie samolotu, który mógłby zastąpić dotychczas używane na pokładach japońskich lotniskowców.

W związku z tym podjęto prace konstrukcyjne, przy czym oparto je na konstrukcji samolotu Nakajima A2N, wprowadzając pewne zmiany konstrukcyjne, z których najważniejszą było zmniejszenie przekroju poprzecznego kadłuba i zwiększanie rozpiętości skrzydeł. Zastosowano także mocniejszy silnik. Prototyp samolotu był już gotowy jesienią 1934 roku. Otrzymał wtedy oznaczenie A4N1.

Pomimo sporych uwag co do osiągów samolotu, w 1935 r. został on wprowadzony do produkcji seryjnej, która trwała do 1940 r. Wyprodukowano 221 samolotów tego typu.

Użycie

edytuj

Samoloty A4N, od momentu wprowadzenia do produkcji seryjnej, były wprowadzane do jednostek stacjonujących na lotniskowcach, zastępując tam samoloty A1N i A2N. Brały udział w walkach na terenie Chin w latach 19361940.

W 1940 r. zaczęto je wycofywać z jednostek bojowych w związku z wykorzystaniem coraz większej ilości jednopłatowych samolotów myśliwskich Mitsubishi A5M. Samoloty przekazywane były do jednostek szkolnych.

Opis konstrukcji

edytuj

Samolot A4N był dwupłatem o konstrukcji mieszanej: częściowo pokrytej blachą aluminiową, częściowo płótnem i sklejką. Kabina odkryta. Podwozie klasyczne, stałe.

Napęd stanowił jeden silnik: Nakajima Hikari 1 (licencyjna wersja silnika Bristol Jupiter)

Uzbrojenie składało się z 2 karabinów maszynowych Typ 87 kal. 7,7 mm (w wersji A2N1 tylko 1 karabin maszynowy), zabudowane w kadłubie nad silnikiem oraz dwie bomby umieszczone w zaczepach podskrzydłowych o masie 30-60 kg.

Bibliografia

edytuj
  • Tadeusz Januszewski, Krzysztof Zalewski: Japońskie samoloty marynarki 1912-1945. Warszawa: Wyd. Lampart, 2000. ISBN 83-86776-50-1.