Natalia Maliszewska

polska łyżwiarka szybka

Natalia Maliszewska (ur. 16 września 1995 w Białymstoku) – polska łyżwiarka szybka specjalizująca się w short tracku. Olimpijka (2018), wicemistrzyni świata w biegu na 500 metrów (2018) i mistrzyni Europy na tym samym dystansie (2019), brązowa medalistka europejskiego czempionatu w sztafecie (2013) i biegu na 500 metrów (202). Zwyciężczyni klasyfikacji generalnej Pucharu Świata na dystansie 500 metrów w sezonie 2018/2019 i wielokrotna triumfatorka zawodów tego cyklu. Wielokrotna medalistka mistrzostw Polski.

Natalia Maliszewska
Data i miejsce urodzenia 16 września 1995
Białystok[1]
Klub Juvenia Białystok[1]
Wzrost 174 cm[1]
Debiut w PŚ 19 października 2012 w Calgary (29. miejsce – 500 m / 33. miejsce – 1500 m)[2]
Pierwsze punkty w PŚ 19 października 2012 w Calgary (29. miejsce – 500 m / 33. miejsce – 1500 m)[2]
Pierwsze podium w PŚ 1 listopada 2015 w Montrealu (2. miejsce – 500 m)[2]
Pierwsze zwycięstwo w PŚ 3 listopada 2018 w Calgary (1. miejsce – 500 m)[2]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
Silver medal with cup.svg Srebro
2018
Montreal		 500 m
Mistrzostwa Europy
Gold medal with cup.svg Złoto
2019
Dordrecht		 500 m
Silver medal with cup.svg Srebro
2021
Gdańsk		 500 m
Bronze medal with cup.svg Brąz
2013
Malmö		 sztafeta
Bronze medal with cup.svg Brąz
2020
Debreczyn		 500 m
Puchar Świata
FIS Crystal Globe.svg 1. miejsce (500 m)
2018/2019

Jej starsza siostra, Patrycja Maliszewska, również uprawia short track[3].

Przebieg karieryEdytuj

Short track zaczęła uprawiać w 2007[4]. W sezonie 2012/2013 zadebiutowała w Pucharze Świata[2]. W Mistrzostwach Europy w Short Tracku 2013 z polską sztafetą (startowały w niej także Patrycja Maliszewska, Aida Bella i Paula Bzura oraz Marta Wójcik – ostatnia tylko w eliminacjach) zajęła 3. lokatę, zdobywając pierwszy w historii medal dla Polski w zawodach tej rangi w tej dyscyplinie sportu[5]. W 2015 została pierwszą polską zawodniczką startującą w short tracku, która zajęła miejsce na podium podczas zawodów Pucharu Świata (drugie miejsce na 500 m w Montrealu)[4]. Kilka miesięcy przed tym sukcesem, na skutek konfliktu z ówczesną trenerką polskiej reprezentacji, została usunięta z kadry narodowej, a Polski Związek Łyżwiarstwa Szybkiego wstrzymał jej stypendium – Maliszewska przygotowywała się wówczas do sezonu w Kanadzie z własnym trenerem[6], a stypendium przywrócono jej dopiero po wyniku osiągniętym w zawodach rozegranych w Kanadzie[7].

W 2018 wystartowała w igrzyskach olimpijskich, zajmując 11. pozycję na dystansie 500 metrów. W tym samym roku została wicemistrzynią świata na tym samym dystansie, zdobywając pierwszy w historii Polski medal tej imprezy[8]. W listopadzie 2018 w Calgary, jako pierwsza Polka, zwyciężyła w zawodach Pucharu Świata w short tracku (na dystansie 500 metrów)[9], tydzień tydzień powtarzając ten sukces w Salt Lake City, stając się tym samym pierwszą polską łyżwiarką szybką, bez podziału na tor krótki i długi, która dwukrotnie zwyciężała w zawodach Pucharu Świata[10]. W półfinale rywalizacji na 500 metrów w Calgary ustanowiła najlepszy w historii kobiecego short tracku czas przejazdu jednego okrążenia toru (8,36 s)[11]. W styczniu 2019 została mistrzynią Europy na dystansie 500 metrów[12]. W lutym 2019 zwyciężyła w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata na dystansie 500 metrów w sezonie 2018/2019[13].

W styczniu 2020 zdobyła brązowy medal mistrzostw Europy na dystansie 500 metrów[2]. W lutym 2020 w Dordrechcie po raz pierwszy karierze stanęła na podium zawodów Pucharu Świata w rywalizacji na dystansie 1000 metrów, zajmując 3. lokatę[14].

Wielokrotna medalistka mistrzostw Polski[2][15][16]. Wielokrotnie ustanawiała rekordy Polski na dystansie 500 metrów[6][17].

WynikiEdytuj

Igrzyska olimpijskieEdytuj

Igrzyska Konkurencja Kwalifikacje Ćwierćfinał Półfinał Finał Miejsce
Czas Pozycja Czas Pozycja Czas Pozycja Czas Pozycja
  Pjongczang 2018 500 metrów 43,725 2. Q[18] 43,384 3.[19] NQ 11.[20]

Mistrzostwa świataEdytuj

    • Rotterdam 2017
      • 500 m - 8. miejsce
      • 1000 m - 30. miejsce
      • 1500 m - 45. miejsce
      • wielobój - 28 miejsce
    • Montreal 2018
      • 500 m - 2. miejsce[8]
      • 1000 m – 23. miejsce
      • 1500 m – 30. miejsce
      • 3000 m (superfinał) - 8. miejsce w klasyfikacji, 7. miejsce na mecie
      • wielobój – 6. miejsce

Mistrzostwa świata juniorówEdytuj

    • Erzurum 2014
      • sztafeta - 9. miejsce
      • wielobój - 20. miejsce
    • Osaka 2015
      • sztafeta - 8. miejsce
      • wielobój - 29. miejsce

Mistrzostwa EuropyEdytuj

    • Malmö 2013
      • 500 m - 16. miejsce
      • sztafeta - 3. miejsce
    • Dordrecht 2015
      • sztafeta - 5. miejsce
      • wielobój - 29. miejsce
    • Soczi 2016
      • sztafeta - 11. miejsce
      • wielobój - 21. miejsce
    • Turyn 2017
      • 500 m - dyskwalifikacja
      • 1000 m - 10. miejsce
      • 1500 m - 16. miejsce
      • sztafeta - 6. miejsce
      • wielobój - 20. miejsce
    • Drezno 2018
      • 500 m - 17. miejsce
      • 1000 m - 10. miejsce
      • 1500 m - 18. miejsce
      • sztafeta - dyskwalifikacja
      • wielobój - 16. miejsce
    • Dordrecht 2019
      • 500 m - 1. miejsce
      • 1000 m – 13. miejsce
      • 1500 m – 12. miejsce
      • 3000 m (superfinał) - 8. miejsce
      • wielobój – 4. miejsce
    • Debreczyn 2020
      • 500 m - 3. miejsce
      • 1000 m – 6. miejsce
      • 1500 m – 19. miejsce
      • 3000 m (superfinał) - 6. miejsce
      • wielobój – 6. miejsce

Puchar ŚwiataEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

500 metrówEdytuj
Sezon Miejsce
2012/2013 53.
2013/2014 45.
2014/2015 20.
2015/2016 6.
2016/2017 10.
2017/2018 18.
2018/2019 1.
1000 metrówEdytuj
Sezon Miejsce
2012/2013 76.
2013/2014 63.
2014/2015 59.
2015/2016 55.
2016/2017 59.
2017/2018 43.
2018/2019 13.
1500 metrówEdytuj
Sezon Miejsce
2012/2013 58.
2013/2014 71.
2014/2015 52.
2015/2016 45.

Zwycięstwa w zawodach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznieEdytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Dystans
1. 3 listopada 2018   Calgary 500 m
2. 11 listopada 2018   Salt Lake City 500 m

Miejsca na podium w zawodach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznieEdytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Dystans Miejsce
1. 1 listopada 2015   Montreal 500 m 2.
2. 11 grudnia 2016   Szanghaj 500 m 3.
3. 18 grudnia 2016   Gangneung 500 m 3.
4. 3 listopada 2018   Calgary 500 m 1.
5. 11 listopada 2018   Salt Lake City 500 m 1.
6. 9 grudnia 2018   Ałmaty 500 m 3.
7. 3 lutego 2019   Drezno 500 m 3.
8. 9 lutego 2019   Turyn 500 m 2.
9. 10 listopada 2019   Montreal 500 m 3.
10. 15 lutego 2020   Dordrecht 1000 m 3.

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ a b c PyeongChang 2018 > Polska Reprezentacja Olimpijska > Short track. Polski Komitet Olimpijski. [dostęp 2019-01-12].
  2. ↑ a b c d e f g Biographical data for: Natalia MALISZEWSKA (ang.). shorttrackonline.info. [dostęp 2019-01-12].
  3. ↑ Edyta Kowalczyk: SIŁA SIÓSTR MALISZEWSKICH. "MAMY U GÓRY KOGOŚ, KTO NAD NAMI CZUWA". przegladsportowy.pl, 2018-02-11. [dostęp 2019-01-12].
  4. ↑ a b Athlete Profile - Natalia MALISZEWSKA (ang.). pyeongchang2018.com. [dostęp 2019-01-12].
  5. ↑ Sławomir Jakubowski: Short track. Historyczny medal w udziałem opolanek. nto.pl, 2013-01-21. [dostęp 2019-01-12].
  6. ↑ a b Anna Kopeć: Natalia Maliszewska łyżwiarka Juvenii Białystok ustanowiła nowy rekord Polski. poranny.pl, 2015-11-03. [dostęp 2019-01-12].
  7. ↑ Tomasz Kalemba: Zamieszanie wokół trenera kadry short tracku, najlepsi zawodnicy domagają się zmiany, sponsor grozi związkowi. onet.pl, 2016-04-25. [dostęp 2019-01-12].
  8. ↑ a b MŚ w short tracku. Natalia Maliszewska zdobyła srebrny medal. [dostęp 2018-03-18].
  9. ↑ Przemysław Paszowski: Natalia Maliszewska wygrywa Puchar Świata!. magazynsportowiec.pl, 2018-11-04. [dostęp 2019-01-12].
  10. ↑ Tomasz Kalemba: KOLEJNY SUKCES MALISZEWSKIEJ! POLKA ODNIOSŁA HISTORYCZNE ZWYCIĘSTWO I WCIĄŻ JEST LIDERKĄ PUCHARU ŚWIATA!. przegladsportowy.pl, 2018-11-12. [dostęp 2019-01-12].
  11. ↑ Łukasz Jachimiak: Short track. Natalia Maliszewska wygrywa i prowadzi w Pucharze Świata. Aida Bella: W najbliższy weekend może nawet pobić rekord świata. sport.pl, 2018-11-06. [dostęp 2019-01-12].
  12. ↑ DAWID BRILOWSKI, MARCIN NOWAK: Mistrzostwa Europy w short tracku: Natalia Maliszewska ze złotym medalem w Dordrecht. sport.tvp.pl, 2019-01-12. [dostęp 2019-01-12].
  13. ↑ DAWID BRILOWSKI: Natalia Maliszewska odpadła w półfinale i... zapewniła sobie Puchar Świata. sport.tvp.pl, 2019-02-10. [dostęp 2019-02-10].
  14. ↑ Dawid Brilowski: PŚ w short tracku. Kolejny sukces Natalii Maliszewskiej. Wywalczyła pierwszy w karierze medal na 1000 metrów. sport.tvp.pl, 2020-02-15. [dostęp 2020-02-15].
  15. ↑ Mistrzostwa Polski w Short-Tracku 2012. [dostęp 2018-03-16].
  16. ↑ Mistrzostwa Polski w Short-Tracku 2017. [dostęp 2018-02-28].
  17. ↑ Tomasz Piekarski: Natalia Maliszewska blisko rekordu świata. wyborcza.pl, 2018-11-09. [dostęp 2019-01-12].
  18. ↑ Results – Ladies’ 500m Heat 1 (ang.). pyeongchang2018.com. [dostęp 2018-02-13].
  19. ↑ Results – Ladies’ 500m Quarterfinal 1 (ang.). pyeongchang2018.com. [dostęp 2018-02-13].
  20. ↑ Medals and Ranking – Ladies’ 500m (ang.). pyeongchang2018.com. [dostęp 2018-02-13].

BibliografiaEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Natalia_Maliszewska&oldid=62118051”