Neda Neżdana
Neda Neżdana, właśc. Nadija Mirosznyczenko[1] (ukr. Надія Мірошниченко[2]; ur. 1971[3][2] w Kramatorsku[3][2]) – ukraińska dramatopisarka, poetka, dziennikarka, kulturolożka.
 Neda Neżdana (2020) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Narodowość | |
| Język | |
| Alma Mater |
Kijowski Narodowy Uniwersytet Lingwistyczny, Uniwersytet Narodowy „Akademia Kijowsko-Mohylańska” |
| Dziedzina sztuki | |
| Gatunek | |
| Strona internetowa | |
Życiorys edytuj
Ukończyła studia z filologii romańskiej[1] na Kijowskim Narodowym Uniwersytecie Lingwistycznym[3] oraz kulturologię na Uniwersytecie Narodowym „Akademii Kijowsko-Mohylańskej”[3]. Kształciła się w Centrum Współczesnej Dramaturgii Eksperymentalnej im. Anatolija Diaczenki[3], gdzie później prowadziła wykłady[1]. Kierowała działem teatralnym czasopisma „Кіно-Театр”[2](pol. „Kino-Teatr”[3]). Od 2001 roku zajmowała się projektami teatralnymi w Narodowym Centrum Sztuki Teatralnej[2][1], w 2007 roku została tamże kierowniczką działu projektów dramaturgicznych[2]. Pracowała jako dziennikarka dla agencji UNIAN[1]. Była kierownikiem literackim Teatru im. Panasa Saksahanśkiego w Białej Cerkwi[1]. Jest współzałożycielką teatru-studio MIST (Młodzieżowy Interaktywny Teatr Współczesny) w Kijowie[1]. Prowadzi wykłady w Kijowskim Uniwersytecie Narodowym im. Tarasa Szewczenki[2] oraz w prywatnej szkole teatralnej[1]. Założyła bibliotekę tekstów teatralnych na portalu „Вертеп” (pol. „Wertep”)[2]. Mieszka w Kijowie[3].
Twórczość edytuj
Napisała ponad 20 sztuk oraz scenariusze filmowe, radiowe i telewizyjne[3]. Przekładała z języka białoruskiego, francuskiego i rosyjskiego[3]. Była redaktorką dwóch antologii nowożytnej dramaturgii francuskiej i serbskiej[1]. Dzięki niej ukazały się także dwie antologie dramatu ukraińskiego: Майдан. До і після (pol. Majdan. Przed i po, 2015) i Лабіринт із криги та вогню (pol. Labirynt z lodu i ognia, 2019)[2].
Wybrane sztuki teatralne:
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i Neda Neżdana [online], teatrfotografii.przemekwisniewski.pl [dostęp 2022-04-13].
- ↑ a b c d e f g h i Andriej Moskwin, Współczesny dramat ukraiński wobec wojny: na przykładzie sztuki Natalii Worożbyt „Złe drogi”, „Studia Ukrainica Posnaniensia”, 8 (2), 2020, s. 188, DOI: 10.14746/sup.2020.8.2.15, ISSN 2300-4754 [dostęp 2022-04-13].
- ↑ a b c d e f g h i j k l Neżdana, Neda | Agencja Dramatu i Teatru "ADiT" [online], www.adit.art.pl [dostęp 2022-04-13].
- ↑ 82-1/-9 Literatura piękna, „Przewodnik Bibliograficzny”, 2, 72(84), 3 stycznia 2016, s. 73, ISSN 1689-6521.