Neobisium beieri
Neobisium beieri – gatunek zaleszczotka z rodziny Neobisiidae.
| Neobisium beieri | |
| Verner, 1958 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Podrodzaj |
Neobisium (Neobisium) |
| Gatunek |
Neobisium (Neobisium) beieri |
Taksonomia edytuj
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1958 roku przez Zdenka Vernera. Jako miejsce typowe wskazano Ľubochnianską dolinę w Wielkiej Fatrze. Epitet gatunkowy nadano na cześć Maxa Beiera[1].
Morfologia edytuj
Zaleszczotek ten ma niepodzielone tergity i sternity oraz wszystkie cztery pary odnóży krocznych pozbawione kolców na biodrach oraz zwieńczone dwuczłonowymi, podzielonymi na metatarsus i telotarsus stopami. Na prosomie (głowotułowiu) występują dwie pary oczu zaopatrzonych w soczewki. Szczękoczułki zwieńczone są szczypcami; ich palec ruchomy ma kilka ząbków i nie występuje na nim rozgałęziona galea; szczecinka galealna osadzona jest przedśrodkowo. Szczękoczułki zaopatrzone są w rallum, którego pierwsze dwie lub trzy blaszki są na przedzie drobno ząbkowane. Nogogłaszczki zaopatrzone są w szczypce, na których palcach znajdują się ujścia gruczołów jadowych; palec ruchomy i nieruchomy są podobnej długości. Palec nieruchomy nogogłaszczków ma równych długości ząbki oraz osiem trichobotrii, z których trichobotrium ist osadzone jest zaśrodkowo, bliżej trichobotrium it niż trichobotrium ib; odległość między trichobotriami ist i ib jest mniejsza niż dwukrotność odległości między trichobotrium ist a szczytem palca. Ruchomy palec nogogłaszczków ma cztery trichobotria. Udo nogogłaszczków jest przysadziste, z niewyraźną szypułką; jego długość wynosi od 0,85 do 0,88 mm i jest nie większa niż 3,3-krotność jego szerokości. Rzepka nogogłaszczków jest zmodyfikowana i nie zachowuje tulipanowatego kształtu. Opistosoma (odwłok) ma na błonach pleuralnych ziarnistą rzeźbę[2].
Ekologia i występowanie edytuj
Pajęczak ten należy do fauny epigeicznej[2].
Gatunek palearktyczny, endemiczny dla Słowacji[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Mark Harvey: Neobisium (Neobisium) beieri Verner, 1958. [w:] Western Australian Museum Field Guide and Catalogues. Pseudoscorpions of the World [on-line]. Government of Western Australia. [dostęp 2021-02-16].
- ↑ a b Jana Christophoryová, Frantisek Stahlavsky, Peter Fedor. An updated identification key to the pseudoscorpions (Arachnida: Pseudoscorpiones) of the Czech Republic and Slovakia. „Zootaxa”. 2876, s. 35-48, 2011. DOI: 10.11646/zootaxa.2876.1.4.