Neofit II (patriarcha Konstantynopola)

Neofit II, gr. Νεόφυτος Βʹ – ekumeniczny patriarcha Konstantynopola w latach 1602–1603 i 1607–1612.

Neofit II
Νεόφυτος Βʹ
Patriarcha Konstantynopola
Kraj działania

Imperium Osmańskie

Data śmierci

nie wcześniej niż 1612

Patriarcha Konstantynopola
Okres sprawowania

1602–1603; 1607–1612

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Patriarchat Konstantynopolitański

Chirotonia biskupia

1597

Wybór patriarchy

3 kwietnia 1602;
15 października 1607

Życiorys edytuj

Był metropolitą Aten od 1597 r. do dnia 3 kwietnia 1602, kiedy wybrano go patriarchą Konstantynopola. Jego kadencja została przerwana w wyniku różnych oskarżeń i skandali. Początkowo został zesłany na Rodos, a stamtąd do Klasztoru Świętej Katarzyny na Górze Synaj. Został przywrócony na tron patriarszy w dniu 15 października 1607. Prowadził prozachodnią politykę namawiając Filipa II, króla Hiszpanii oraz papiestwo do krucjaty przeciw Turkom. Przysporzyło mu to wielu wrogów wśród społeczności greckiej. W październiku 1612 został zdetronizowany i zesłany na Rodos.

Bibliografia edytuj

  • Venance Grumel, Traité d'études byzantines, t. 1: La chronologie, Paris: Presses universitaires de France 1958, s. 438.
  • Steven Runciman, Wielki Kościół w niewoli. Studium historyczne patriarchatu konstantynopolitańskiego od czasów bezpośrednio poprzedzających jego podbój przez Turków aż do wybuchu greckiej wojny o niepodległość, przeł. Jan Stanisław Łoś, Warszawa: Pax 1973.