Neorealizm współczesny

Neorealizm współczesny – pogląd, według którego istnieją tylko byty wirtualne, tworzące nową rzeczywistość. Bytom można przypisywać znaczenie iluzoryczne, niezależne od podmiotu poznania. Łączy pojęcie nowego realizmu z współczesnością. Proces powstawania autonomicznego nurtu o stosunkach między wirtualnym a rzeczywistym światem również był procesem tworzenia się hiperrzeczywistości. Paradygmat nowego realizmu oparty jest głównie na koncepcji subiektywizmu i relatywizmu, choć odnajdujemy w nim także refleksje o wartościujące i etyczne.

Nurt filozoficzny zaproponował czeski myśliciel, Barabas Slovienétzki w 2009 roku.[1][2][3][4]

Przypisy edytuj

  1. Andrzej Miś, "Filozofia współczesna. Główne nurty", wyd. SCHOLAR, 2006
  2. Ewa Kuryluk, "Hiperrealizm - nowy realizm", wyd. Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1983
  3. Slavoj Žižek, "Od tragedii do farsy, czyli jak historia się powtarza", wyd. Wydawnictwo Krytyki Politycznej, 2011
  4. Marek Walancik, Zdzisława Dacko-Pikiewicz, "Współczesne społeczeństwo w wirtualnej rzeczywistości - wielość szans i dylematów", wyd. Impuls, 2014